Jak należy liczyć 14-dniowy termin na wypłatę nagrody lub zapomogi dla strażaka pozostającego w stosunku służbowym w Państwowej Straży Pożarnej?
Strażak pozostający w stosunku służbowym w Państwowej Straży Pożarnej ma w danym roku kalendarzowym prawo do nagrody rocznej za nienagannie pełnioną służbę. Mogą też zostać mu przyznane nagrody w formie pieniężnej lub rzeczowej, za wzorowe wykonywanie zadań służbowych, szczególne osiągnięcia w służbie, realizowanie zadań w szczególnie trudnych warunkach lub wymagających znacznego nakładu pracy. Z kolei w razie indywidualnych zdarzeń losowych, klęski żywiołowej, choroby, śmierci członka rodziny oraz innych zdarzeń powodujących pogorszenie jego (i członków rodziny) sytuacji materialnej może otrzymać zapomogę pieniężną lub rzeczową. Tak stanowi art. 95 ust. 1 i art. 95a ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. z 2017 r. poz. 1204), dalej ustawy. Decyzję o przyznaniu wymienionych świadczeń podejmuje bezpośredni przełożony, uprawniony do mianowania lub powołania strażaka na stanowisko służbowe (art. 95c ust. 1 ustawy). Czyni to z własnej inicjatywy lub na wniosek bezpośredniego przełożonego strażaka, o ile spełnione są warunki określone w ustawie i w rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 10 października 2014 r. w sprawie nagród i zapomóg dla strażaków Państwowej Straży Pożarnej oraz tworzenia funduszu nagród i zapomóg dla strażaków (Dz. U. poz. 1439), dalej rozporządzeniu. Wnioski w sprawie nagrody za wykonywanie zadań służbowych w zastępstwie strażaków przebywających na zwolnieniach lekarskich powinny być składane w terminie 5 dni roboczych od dnia uzyskania informacji o wielkości środków finansowych, uzyskanych z tytułu zmniejszenia uposażeń strażaków. Powinny być one rozpatrzone w czasie, który umożliwi wypłatę nagrody w ciągu 60 dni po upływie przyjętego okresu rozliczeniowego (nie krócej niż miesiąc kalendarzowy i nie dłużej niż 3 miesiące kalendarzowe, przy czym wybór okresu rozliczeniowego jest uzależniony od wielkości środków finansowych uzyskanych z tytułu zmniejszenia uposażeń strażaków). Te reguły muszą być stosowane w przypadku sporządzania zbiorczych wniosków o nagrody (§ 2 rozporządzenia).
Nagroda roczna powinna być wypłacona do 31 marca roku kalendarzowego następującego po roku, za który przysługuje. Taką datę wskazuje art. 95 ust. 9 ustawy. Natomiast dla pozostałych nagród i zapomóg termin wypłaty to 14 dni od dnia przyznania świadczenia (wyjątek dotyczy nagród i zapomóg dla strażaków zastępujących strażaków nieobecnych z powodu choroby). Został on zapisany w § 4 rozporządzenia. Termin ten należy liczyć przy zastosowaniu art. 111 K.c., mimo że art. 111a ustawy odsyła do sądów pracy w odniesieniu do roszczeń majątkowych o świadczenia pieniężne wynikające ze stosunku służbowego strażaków, a do Kodeksu cywilnego - tylko w zakresie skutków niewykonania zobowiązań. Z uwagi na to, że ani ustawa, ani rozporządzenie nie wskazują sposobu jego obliczania, podstawą wykorzystania art. 111 K.c. jest art. 110 K.c. Gdy zatem termin jest oznaczony w dniach, kończy się z upływem ostatniego dnia. W obliczeniach nie uwzględnia się pierwszego dnia terminu, w którym to dniu wystąpiło określone (pewne) zdarzenie. Oznacza to, że jednostka straży pożarnej, licząc 14-dniowy termin na wypłatę nagrody lub zapomogi, pomija dzień przyznania świadczenia, a samą wypłatę realizuje do końca 14. dnia.
Przykład |
Decyzja o przyznaniu nagrody pieniężnej strażakowi została podjęta 9 czerwca 2017 r. Wypłata świadczenia, licząc od 10 czerwca br. powinna więc nastąpić do dnia 23 czerwca 2017 r. (do końca dnia).
Zwracamy uwagę! Nie ma legalnej definicji stosunku służbowego. Przyjmuje się, że jest to stosunek zawierany na podstawie tzw. pragmatyk służbowych, do którego stosuje się również odpowiednio przepisy prawa pracy i administracyjnego (por. Piotr Wojtuniuk, Pojęcie, źródła i przedmiot prawa stosunków służbowych, Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego 8/13). Odnosi się to także do postanowień Kodeksu cywilnego. W zakresie, w jakim pragmatyki służbowe nie zawierają szczególnej regulacji, mają bowiem zastosowanie powszechnie obowiązujące zasady i przepisy (por. uzasadnienie do postanowienia SN z 9 maja 2007 r., sygn. akt I PZP 2/07, OSNP 2008/15-16/224).