POLECAMY |
||
Zasada współmierności przychodów i związanych z nimi kosztów (art. 6 ust. 2, art. 39 i art. 41 ustawy o rachunkowości) wyróżnia się tym, że do aktywów i pasywów danego okresu sprawozdawczego zaliczane powinny być koszty lub przychody dotyczące przyszłych okresów oraz przypadające na ten okres koszty, które nie zostały jeszcze poniesione. Oznacza to, że na wynik finansowy roku bieżącego wpływają:
1) uzyskane w tym roku przychody ze sprzedaży produktów, towarów i materiałów oraz operacji finansowych,
2) związane z tymi przychodami, konieczne dla ich osiągnięcia i współmierne do nich koszty:
a) rzeczywiście poniesione i opłacone w roku bieżącym,
b) poniesione już w latach poprzednich i aktywowane, a w części przypadające na bieżący rok obrotowy,
c) koszty jeszcze nieopłacone lub nienotyfikowane.
Stąd też ustawa o rachunkowości (w art. 39) umożliwia aktywowanie kosztów przypadających na przyszłe okresy sprawozdawcze (czynne rozliczenia międzyokresowe kosztów) oraz dokonywanie biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.
Stosując zasadę współmierności przychodów i związanych z nimi kosztów, należy uwzględnić również rozliczenia międzyokresowe przychodów (art. 41 ustawy o rachunkowości), dokonywane z zachowaniem zasady ostrożności, obejmujące:
1) równowartość otrzymanych lub należnych od kontrahentów środków z tytułu świadczeń, których wykonanie nastąpi w przyszłych okresach sprawozdawczych (art. 41 ust. 1 pkt 1 ustawy o rachunkowości), np.:
a) przedpłata (zaliczka) otrzymana od zleceniodawcy na określone umową usługi remontowe,
b) zainkasowana z góry zapłata z tytułu określonego umową wynajmu nieruchomości przez najemcę,
2) środki pieniężne otrzymane w postaci dotacji, dopłat, subwencji z przeznaczeniem na sfinansowanie nabycia lub wytworzenia środków trwałych, w tym także środków trwałych w budowie oraz prac rozwojowych, jeżeli w myśl innych przepisów nie zwiększają one kapitału (funduszu) własnego (art. 41 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości).
|