POLECAMY |
||
Spółka w polityce rachunkowości posiada zapis dotyczący uproszczeń ewidencji kosztów. Zgodnie z zapisem koszty stanowiące kwotę nieistotną, występujące na przełomie roku, podlegają jednorazowemu zaliczeniu w ciężar kosztów działalności operacyjnej grudnia. Oznacza to, że przykładowo faktura wystawiona w grudniu 2019 r. za usługi telekomunikacyjne, tj. za rozmowy grudniowe i abonament na styczeń 2020 r., odnoszona jest w całości w koszty grudnia 2019 r. Czy takie postępowanie jest prawidłowe?
Pytająca jednostka może koszty rozmów telefonicznych za grudzień 2019 r. oraz abonament za styczeń 2020 r. zaliczyć jednorazowo w ciężar kosztów grudnia 2019 r. pod warunkiem, że takie uproszczenie zostało opisane w polityce rachunkowości jednostki i jest stosowane w sposób ciągły, a ww. koszty nie są istotne. |
Księgi rachunkowe zamyka się, zgodnie z ustawą o rachunkowości, na dzień kończący rok obrotowy, nie później jednak niż w ciągu 3 miesięcy od dnia bilansowego (por. art. 52 ust. 1 ustawy o rachunkowości). Przed zamknięciem ksiąg powinno jednak nastąpić kompletne ujęcie w nich wszystkich dowodów księgowych potwierdzających istnienie zdarzeń gospodarczych i dokonanie operacji gospodarczych, które dotyczą zamykanego roku obrotowego. Wymaga tego art. 20 ust. 1 ustawy o rachunkowości, według którego do ksiąg rachunkowych okresu sprawozdawczego należy wprowadzić, w postaci zapisu, każde zdarzenie, które nastąpiło w tym okresie sprawozdawczym oraz art. 6 ust. 1 – tj. zasada memoriału, w myśl której w księgach rachunkowych jednostki należy ująć wszystkie osiągnięte, przypadające na jej rzecz przychody i obciążające ją koszty związane z tymi przychodami dotyczące danego roku obrotowego, niezależnie od terminu ich zapłaty.
W sytuacji opisanej w pytaniu jednostka otrzymała w styczniu fakturę za usługi telekomunikacyjne wystawioną w grudniu roku poprzedniego, dokumentującą usługi wykonane w grudniu oraz abonament za styczeń następnego roku. Generalnie w takim przypadku koszty usług odnosi się w myśl zasady memoriału w ciężar okresów sprawozdawczych, których te koszty dotyczą, tzn. koszty połączeń zalicza się do kosztów grudnia, a koszty abonamentu do kosztów stycznia. Jeśli jednak w ocenie jednostki koszty usług telekomunikacyjnych nie wywierają istotnie ujemnego wpływu na rzetelne i jasne przedstawienie jej sytuacji majątkowej i finansowej oraz jej wynik finansowy, to jednostka może skorzystać z uproszczenia zawartego w art. 4 ust. 4 ustawy o rachunkowości i zaksięgować koszty tylko do jednego okresu sprawozdawczego. Taki sposób rozliczania powinien wynikać z przyjętych przez jednostkę zasad (polityki) rachunkowości i powinien być stosowany w sposób ciągły.
Otrzymaliśmy fakturę za usługi telekomunikacyjne wystawioną w styczniu 2020 r. Rozliczenie obejmuje okres od 1 grudnia 2019 r. do 31 stycznia 2020 r. Koszty grudnia jednostka ujęła w księgach 2019 r. na podstawie dowodu PK. Odniosła je w ciężar kosztów w korespondencji z kontem 30 "Rozliczenie zakupu". Czy jest to prawidłowe księgowanie?
Jeżeli rozliczenie rozmów telefonicznych obejmuje okres grudnia 2019 r. i stycznia 2020 r., a faktura została wystawiona w styczniu 2020 r., to koszty grudnia w kwocie netto można zarachować w ciężar kosztów działalności operacyjnej 2019 r. na podstawie dowodu księgowego "PK – Polecenie księgowania" w korespondencji z kontem 30 "Rozliczenie zakupu". |
Ewidencja opisanego zdarzenia może przebiegać następująco:
– Wn konto 40 "Koszty według rodzajów" lub konto zespołu 5, – Ma konto 30 "Rozliczenie zakupu". |
Następnie wystawioną i otrzymaną w 2020 r. fakturę można ująć w księgach, zapisem:
a) łączna kwota zobowiązania: |
– Wn konto 30 "Rozliczenie zakupu", – Ma konto 21 "Rozrachunki z dostawcami", |
b) VAT naliczony podlegający odliczeniu: |
– Wn konto 22-1 "VAT naliczony i jego rozliczenie", – Ma konto 30 "Rozliczenie zakupu", |
c) koszty dotyczące stycznia 2020 r.: |
– Wn konto 40 "Koszty według rodzajów" lub konto zespołu 5, – Ma konto 30 "Rozliczenie zakupu". |
|