POLECAMY |
||
Według jakich zasad dokonać inwentaryzacji środków trwałych? Jakich terminów należy dochować, aby inwentaryzacja środków trwałych była przeprowadzona zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości?
Ogólne zasady inwentaryzacji środków trwałych |
Szczegółowe wskazówki dotyczące inwentaryzacji środków trwałych zawiera Krajowy Standard Rachunkowości nr 11 "Środki trwałe".
Głównymi celem okresowej inwentaryzacji środków trwałych jest:
Podstawową jednostką ewidencyjną podlegającą inwentaryzacji jest obiekt inwentarzowy. Pomocniczymi jednostkami podlegającymi inwentaryzacji są części dodatkowe i peryferyjne.
Jednostka powinna ustalić szczegółowe procedury inwentaryzacyjne zgodne z wymogami ustawy o rachunkowości, uwzględniające liczbę obiektów i specyfikę jej środków trwałych. Zaleca się, by związane z inwentaryzacją zagadnienia, regulowane były w formie instrukcji inwentaryzacyjnej. Wszystkie przeprowadzone w trakcie inwentaryzacji czynności wymagają odpowiedniego udokumentowania.
Inwentaryzacja środków trwałych polega na tym, że:
1) inwentaryzację gruntów, praw i obiektów trudno dostępnych oraz jeżeli przeprowadzenie spisu z natury z przyczyn uzasadnionych nie było możliwe - przeprowadza się drogą weryfikacji na ostatni dzień każdego roku obrotowego,
2) inwentaryzację nieruchomości oraz znajdujących się na terenie strzeżonym innych środków trwałych oraz maszyn i urządzeń wchodzących w skład środków trwałych w budowie przeprowadza się drogą spisu z natury raz na cztery lata w dowolnym dniu roku,
3) w przypadkach nie wymienionych w pkt 1 i 2 inwentaryzację przeprowadza się drogą spisu z natury na ostatni dzień każdego roku obrotowego.
Termin wskazany w pkt 3 uważa się - naszym zdaniem - za dotrzymany, jeśli inwentaryzację rozpoczęto nie wcześniej niż 3 miesiące przed końcem roku obrotowego, a zakończono do 15 dnia następnego roku. Jeżeli rok obrotowy jest równy kalendarzowemu - jest to okres od 1 października do 15 stycznia.
Inwentaryzacja środków trwałych metodą spisu z natury |
Podstawową metodą inwentaryzacji środków trwałych jest spis z natury, która polega na liczeniu i pomiarach środków trwałych. Spisane z natury obiekty inwentarzowe wykazuje się w arkuszach spisowych. Niekiedy podczas spisu z natury stosowane są specjalistyczne metody pomiaru - jak np. metoda geodezyjna przydatna do oceny stanu technicznego inwentaryzowanego majątku (np. konstrukcji przeciwpowodziowych, mostów, itp.) Uzyskane wyniki mogą stanowić przesłankę do ustalenia odpisów z tytułu utraty wartości lub do podjęcia w przyszłości działań remontowych lub modernizacyjnych środków trwałych.
Inwentaryzację drogą spisu z natury przeprowadzają zazwyczaj zespoły spisowe. Mogą one dysponować danymi z ewidencji księgowej (np. kartami obiektów środków trwałych), gdyż ogranicza to niebezpieczeństwo pominięcia podczas spisu informacji zapewniających ustalenie charakterystyki i kompletności obiektów. Odnotowania podczas spisu wymaga każda niekompletność obiektu inwentarzowego lub - przeciwnie - wyposażenie go w części dodatkowe lub peryferyjne niewykazane w ewidencji, fakt wyłączenia z użytkowania, uszkodzenia, lub stan odbiegający od stanu jaki jest właściwy dla środka trwałego w określonym wieku.
Podczas spisu nie wycenia się środków trwałych ani nie ustala stopnia ich zużycia.
Inwentaryzacją metodą spisu z natury obejmuje się również obce środki trwałe użytkowane przez jednostkę, zaś informację o weryfikacji ich stanów przekazuje jednostkom, które są ich właścicielami.
Inwentaryzacja środków trwałych metodą weryfikacji |
Inwentaryzacja środków trwałych metodą weryfikacji polega na porównaniu stanów wynikających z ksiąg rachunkowych dotyczących poszczególnych obiektów inwentarzowych z danymi wynikającymi ze stosownych dokumentów źródłowych stanowiących podstawę ich zapisu w księgach, a następnie - na ocenie rzeczywistej wartości tych obiektów.
Metodą weryfikacji inwentaryzuje się:
|