Pracownik został zatrudniony od 2 maja 2018 r. na okres próbny. Umowę o pracę podpisywaliśmy pod koniec kwietnia 2018 r., w okresie wypowiedzenia jego zatrudnienia w poprzedniej firmie, gdzie przepracował 2 lata (do 30 kwietnia 2018 r.). Pracownik w pierwszym dniu swojej pracy oświadczył, że jest chory i idzie do lekarza. Dostarczył później zwolnienie lekarskie wystawione na okres od 2 do 15 maja 2018 r., tyle że z danymi byłego pracodawcy.
1) Czy można uznać, że doszło do nawiązania stosunku pracy, jeżeli w pierwszym dniu pracy pracownik dostarczył zwolnienie lekarskie i w związku z tym nie podjął pracy?
TAK. Doszło do nawiązania stosunku pracy, mimo że pracownik nie przystąpił do wykonywania obowiązków służbowych.
Przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem, a pracodawca do wypłaty wynagrodzenia za pracę (art. 22 § 1 Kodeksu pracy - Dz. U. z 2018 r. poz. 108 ze zm.).
Do zaistnienia stosunku pracy nie jest wymagane efektywne świadczenie pracy. Znajduje to potwierdzenie w wielu przepisach prawa pracy, które przewidują wystąpienie takich okresów zatrudnienia, w których pracownik nie świadczy pracy. Do okresów tych należy m.in. okres niezdolności do pracy z powodu choroby. Może on przypaść nawet w pierwszym dniu zatrudnienia, podobnie jak dzień wolny z tytułu niedzieli czy święta.
Rozpoczęcie pracy w danym zakładzie od dnia wolnego (z powodu choroby lub z innych przyczyn) nie jest więc przeszkodą do nawiązania stosunku pracy. Będzie on trwał aż do czasu jego formalnego rozwiązania przez jedną lub obie strony stosunku pracy, zgodnie z przepisami prawa pracy dotyczącymi rozwiązywania umów.
2) Czy w tej sytuacji, biorąc pod uwagę fakt, iż pracownik w ogóle nie rozpoczął u nas pracy, powinniśmy mu wypłacić świadczenie chorobowe?
W obecnej sytuacji nie. Będzie to możliwe dopiero wówczas, gdy pracownik dostarczy zaświadczenie lekarskie wystawione na obecnego płatnika składek (pracodawcę).
Zasiłek chorobowy przysługuje m.in. pracownikowi, który zachorował w czasie trwania zatrudnienia albo - w określonych przez ustawodawcę sytuacjach - po ustaniu zatrudnienia. Należny jest z tytułu ubezpieczenia chorobowego, w trakcie którego (odpowiednio po ustaniu którego) stał się niezdolny do pracy z powodu choroby. Kwestie te reguluje art. 6 i 7 z uwzględnieniem art. 13 ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz. U. z 2017 r. poz. 1368), zwanej dalej ustawą zasiłkową.
Skoro niezdolność do pracy pracownika powstała w okresie obecnego zatrudnienia, świadczenie chorobowe (odpowiednio wynagrodzenie chorobowe i/lub zasiłek chorobowy) przysługuje mu właśnie z tytułu tego zatrudnienia. Biorąc pod uwagę okres poprzedniego zatrudnienia (wynoszący ponad 30 dni) oraz fakt, iż przerwa między obecnym a poprzednim okresem zatrudnienia nie przekroczyła 30 dni, należy uznać, że pracownik posiada wymagany, co najmniej 30-dniowy okres ubezpieczenia chorobowego, co umożliwia mu skorzystanie z prawa do świadczenia chorobowego od pierwszego dnia niezdolności do pracy, przypadającego na pierwszy dzień zatrudnienia.
Jego niezdolność do pracy powinna być jednak potwierdzona zaświadczeniem lekarskim zawierającym dane obecnego (a nie poprzedniego) pracodawcy. Chodzi tu o NIP płatnika składek lub jego PESEL albo serię i numer paszportu, jeżeli nie ma obowiązku posługiwania się NIP i nie nadano numeru PESEL, oraz rodzaj identyfikatora płatnika składek.
Podstawą do wypłaty świadczenia jest zaświadczenie lekarskie z danymi właściwego płatnika składek.
Przedłożone przez pracownika zwolnienie lekarskie z danymi byłego pracodawcy mogłoby posłużyć do ustalenia przez ZUS jego uprawnień do zasiłku chorobowego z tytułu ustania poprzedniego zatrudnienia, w oparciu o art. 7 ustawy zasiłkowej (o ile nadal byłby niezdolny do pracy, a łączny okres tej niezdolności wynosiłby co najmniej 30 dni). Biorąc jednak pod uwagę fakt, iż ubezpieczony ten podjął działalność zarobkową (obecne zatrudnienie) stanowiącą tytuł do objęcia obowiązkowo ubezpieczeniem chorobowym, zasiłek chorobowy z tytułu ustania poprzedniego zatrudnienia nie będzie mu przysługiwał (art. 13 ust. 1 pkt 2 ustawy zasiłkowej).
Aby więc otrzymać należne z tytułu obecnego zatrudnienia świadczenie chorobowe, pracownik powinien wystąpić do lekarza o wystawienie drugiego zaświadczenia lekarskiego na ten sam okres, tym razem jednak z danymi aktualnego pracodawcy.
|