Zamierzamy rozpocząć remont naszego budynku biurowego. Czy w okresie prowadzenia przedmiotowych prac należy zaprzestać naliczania odpisów amortyzacyjnych?
Przerwa w użytkowaniu środka trwałego spowodowana jego remontem nie stanowi przesłanki do wstrzymania, nawet tymczasowego, jego amortyzacji. |
Zgodnie z art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy o PDOP, odpisów amortyzacyjnych, co do zasady, dokonuje się do końca miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z wartością początkową środków trwałych lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór (suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, które ustawowo są wyłączone z kosztów podatkowych).
Zdarzenia, które powodują konieczność przerwania naliczania odpisów amortyzacyjnych, wymienia art. 16c pkt 5 ustawy o PDOP. W myśl tego przepisu, amortyzacji nie podlegają m.in.: składniki majątku, które nie są używane na skutek zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej albo zaprzestania działalności, w której te składniki były używane; w tym przypadku składniki te nie podlegają amortyzacji od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zawieszono albo zaprzestano tę działalność.
Jeżeli równolegle do remontu nie dochodzi do zawieszenia czy zaprzestania działalności, w której dotychczas remontowane środki trwałe były używane, nie występuje podstawa ograniczenia w naliczaniu odpisów amortyzacyjnych.
Można zatem stwierdzić, że czasowe wyłączenie środka trwałego z używania z powodu jego remontu nie stanowi przesłanki do przerwania amortyzacji podatkowej.
Oznacza to, że w okresie remontu środka trwałego (tu: budynku) jednostka powinna kontynuować amortyzację dokonywaną zgodnie z ustawą o podatku dochodowym, a odpisy amortyzacyjne zaliczać do kosztów podatkowych, na analogicznych zasadach jak dotychczas.
Również ustawa o rachunkowości nie przewiduje przerw w naliczaniu odpisów amortyzacyjnych z powodu remontu środków trwałych. W myśl prawa bilansowego, amortyzacji dokonuje się od momentu wprowadzenia środka trwałego do ewidencji do czasu jego pełnego umorzenia, likwidacji lub zbycia. Przerwa w amortyzacji nie jest dopuszczana nawet w okresie zawieszenia lub zaprzestania danej działalności gospodarczej. Z punktu widzenia prawa bilansowego, nawet w przypadku nieużywania środka trwałego następuje jego zużycie moralne, którego odzwierciedleniem w postaci kosztu jest właśnie amortyzacja.
|