Zatrudniliśmy osobę pobierającą rentę z tytułu niezdolności do pracy, która przed przyznaniem prawa do renty pracowała przez 5 lat. Pracownik ten zachorował kilka dni po podjęciu pracy. Czy pobieranie renty można zaliczyć do okresu wyczekiwania na prawo do wynagrodzenia za czas choroby? Jeśli tak, to jak obliczyć wysokość tego wynagrodzenia?
Renta z tytułu niezdolności do pracy nie jest tytułem do ubezpieczenia chorobowego. Okresu jej pobierania nie można więc zaliczyć do okresu wyczekiwania, od którego zależy prawo do wynagrodzenia chorobowego (zasiłku).
Jeśli przed podjęciem obecnego zatrudnienia pracownik nigdzie nie pracował (pobierał tylko świadczenie rentowe), to przerwa w ubezpieczeniu chorobowym przekroczyła 30 dni. Prawo do wynagrodzenia za czas choroby (a następnie zasiłku chorobowego) pracownik nabędzie zatem dopiero po upływie okresu wyczekiwania, tj. od 31 dnia trwania umowy o pracę. Tak wynika z art. 4 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz. U. z 2014 r. poz. 159 ze zm.), dalej: ustawy zasiłkowej.
Pracownik mógłby nabyć prawo do świadczeń za czas choroby od pierwszego dnia niezdolności do pracy, gdyby udokumentował wcześniejszy, co najmniej 10-letni okres obowiązkowego ubezpieczenia chorobowego. Do okresu tego zalicza się także wcześniejsze okresy obowiązkowego ubezpieczenia społecznego przypadające przed 1 stycznia 1999 r., które uprawniało do świadczeń pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, niezależnie od długości przerw między okresami ubezpieczenia. Przykładowo, do 10-letniego okresu obowiązkowego ubezpieczenia chorobowego mogą zostać zaliczone okresy zatrudnienia pracownika przed przejściem na rentę, a także prowadzenie przez niego działalności gospodarczej przed 1 stycznia 1999 r., z tytułu której podlegał obowiązkowemu ubezpieczeniu społecznemu. Nie podlegają zaliczeniu okresy ewentualnego prowadzenia działalności po 31 grudnia 1998 r., nawet gdy osoba prowadząca działalność podlegała ubezpieczeniu chorobowemu, ponieważ jest to ubezpieczenie dobrowolne.
Jeżeli jednak okres przepracowany przez pracownika, o którym mowa w pytaniu, przed przyznaniem prawa do renty (tu 5 lat) jest jedynym okresem zatrudnienia, to wynagrodzenie chorobowe może być wypłacane po upływie okresu wyczekiwania, tj. nie wcześniej niż od 31. dnia zatrudnienia (ubezpieczenia chorobowego).
Samo pobieranie renty z tytułu niezdolności do pracy nie powoduje utraty prawa do świadczeń chorobowych. Należy jednak zaznaczyć, że świadczenia te przysługują tylko za okres niezdolności do pracy przypadającej w czasie zatrudnienia.
Podstawę wymiaru wynagrodzenia za czas choroby, a następnie zasiłku, w sytuacji gdy niezdolność do pracy powstała w pierwszym miesiącu zatrudnienia, stanowi kwota wynagrodzenia, jaką pracownik uzyskałby, gdyby przepracował cały miesiąc kalendarzowy (tzw. wynagrodzenie uzupełnione). Jeśli w umowie określono wynagrodzenie w stałej miesięcznej wysokości, podstawą wymiaru będzie kwota określona w umowie o pracę, pomniejszona o składki na ubezpieczenia społeczne finansowane przez pracownika. Jeżeli pracownik otrzymuje wynagrodzenie zmienne, podstawę wymiaru ustala się dzieląc kwotę wynagrodzenia uzyskaną za dni przepracowane (pomniejszoną o finansowane przez pracownika składki na ubezpieczenia społeczne) przez liczbę tych dni i mnożąc przez liczbę dni obowiązujących do przepracowania w danym miesiącu.
Przykład
Pracownik, w wieku 28 lat, zatrudniony na 1 etatu od 1 lutego 2016 r., od dwóch lat pobiera rentę z tytułu niezdolności do pracy (przed przyznaniem świadczenia rentowego udokumentował 5-letni okres zatrudnienia). W umowie o pracę określono mu wynagrodzenie w stałej miesięcznej wysokości 1.500 zł. W okresie od 16 lutego do 10 marca 2016 r. jest on niezdolny do pracy z powodu choroby. Ponieważ 30-dniowy okres wyczekiwania upłynie 1 marca 2016 r., prawo do wynagrodzenia chorobowego pracownik nabędzie począwszy od 2 marca 2016 r. Podstawę wymiaru tego wynagrodzenia stanowi wynagrodzenie za luty 2016 r. w wysokości, jaką pracownik by uzyskał, gdyby przepracował cały miesiąc, tj. 1.294,35 zł (1.500 zł - 205,65 zł). |
|