Facebook

Jak szukać?»

Uwaga: Do 2 kwietnia 2024 r. część płatników składek przekazuje do ZUS zgłoszenia o pracy "szczególnej" ZUS ZSWA za 2023 r. Do 31 marca 2024 r. należy sporządzić i podpisać sprawozdanie finansowe za 2023 r. 2 kwietnia 2024 r. (wtorek) mija ostateczny termin złożenia do US zeznań: CIT-8 i CIT-8AB za 2023 r. 2 kwietnia 2024 r. (wtorek) mija ostateczny termin złożenia do US deklaracji: CIT-8E i CIT-8FR za 2023 r. 2 kwietnia 2024 r. (wtorek) mija ostateczny termin złożenia do US informacji: IFT-2R, CIT-RB i CIT-CSR za 2023 r. 2 kwietnia 2024 r. (wtorek) mija ostateczny termin złożenia do US informacji: CIT-8ST, CIT-N1, CIT-N2, PIT-N1 i PIT-N2 według stanu na 31 grudnia 2023 r.
Aktualnie jesteś: Gofin.pl (strona główna)  »  Prawo pracy  »  Umowy i płace  »   Umowa na czas nieokreślony w związku z przekroczeniem limitu ilościowego
POLECAMY
A A A  drukuj artykuł

Umowa na czas nieokreślony w związku z przekroczeniem limitu ilościowego

Ubezpieczenia i Prawo Pracy nr 19 (421) z dnia 1.10.2016

Pracownik jest zatrudniany na podstawie następujących po sobie umów na czas określony. Obecna umowa zawarta na okres od 1 lutego 2012 r. do 31 stycznia 2017 r. jest już piątą z kolei. Wcześniej był on zatrudniony: od 1 lipca 2003 r. do 31 stycznia 2004 r., od 1 lutego 2004 r. do 31 stycznia 2006 r., od 1 lutego 2006 r. do 31 stycznia 2009 r., od 1 lutego 2009 r. do 31 stycznia 2012 r. Czy zgodnie z obecnie obowiązującymi przepisami trwająca umowa będzie drugą, czy trzecią umową na czas określony?

Trwająca obecnie umowa o pracę jest umową zawartą na czas nieokreślony.

Od 22 lutego 2016 r. okres zatrudnienia na podstawie umowy o pracę na czas określony, a także łączny okres zatrudnienia na podstawie umów o pracę na czas określony zawieranych między tymi samymi stronami stosunku pracy, nie może przekraczać 33 miesięcy, a łączna liczba tych umów nie może przekraczać trzech (art. 251 § 1 K.p.). Te nowe ograniczenia (limit czasowy i zmieniony limit ilościowy) wprowadziła ustawa z dnia 25 czerwca 2015 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy... (Dz. U. poz.1220), dalej nowela z 2015 r.

Ważne: Jeżeli okres zatrudnienia na podstawie umowy o pracę na czas określony jest dłuższy niż 33 miesiące lub jeżeli liczba zawartych umów jest większa niż 3, uważa się, że pracownik, odpowiednio od dnia następującego po upływie 33 miesięcy lub od dnia zawarcia czwartej umowy o pracę na czas określony, jest zatrudniony na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony (art. 251 § 3 K.p.).

Przepisy przejściowe noweli z 2015 r. określają jak należy traktować umowy na czas określony trwające w dniu jej wejścia w życie. I tak art. 14 ust. 4 wprowadza zasadę, iż do takich umów stosować należy nowe zasady limitowania, z tym że:

  • maksymalny 33-miesięczny okres zatrudnienia na podstawie takich umów liczony jest od 22 lutego 2016 r.,
     
  • trwająca w dniu 22 lutego 2016 r. umowa o pracę na czas określony uważana jest za pierwszą umowę z maksymalnego limitu trzech umów bądź za drugą, gdy była nią już w momencie jej zawierania, w rozumieniu art. 251 K.p. w brzmieniu obowiązującym przed 22 lutego 2016 r. (tzn. jeżeli przerwa między rozwiązaniem pierwszej umowy tego rodzaju a nawiązaniem kolejnej nie przekroczyła 1 miesiąca).

Aby ustalić jaki jest status umowy trwającej w dniu wejścia w życie noweli z 2015 r., o której mowa w pytaniu, konieczne jest przeanalizowanie treści art. 251 K.p. na przestrzeni lat.

Artykuł 251 K.p. został wprowadzony do Kodeksu pracy ustawą z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy... (Dz. U. nr 24, poz. 110 z późn. zm.) i wszedł w życie 2 czerwca 1996 r. Wówczas stanowił, że zawarcie kolejnej umowy o pracę na czas określony jest równoznaczne w skutkach prawnych z zawarciem umowy o pracę na czas nieokreślony, jeżeli poprzednio strony dwukrotnie zawarły umowę o pracę na czas określony na następujące po sobie okresy, o ile przerwa między rozwiązaniem poprzedniej a nawiązaniem kolejnej umowy o pracę nie przekroczyła jednego miesiąca.

Od 29 listopada 2002 r. do 30 kwietnia 2004 r. stosowanie art. 251 K.p. zostało zawieszone do dnia przystąpienia Polski do Unii Europejskiej - art. 6 ustawy z dnia 26 lipca 2002 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy... (Dz. U. nr 135, poz. 1146 ze zm.).

W dniu 1 maja 2004 r., jednocześnie z odwieszeniem przepisu, na mocy art. 1 pkt 10 ustawy z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy... (Dz. U. nr 213, poz. 2081), dalej noweli z 2003 r., nastąpiła zmiana jego treści poprzez dodanie, że uzgodnienie między stronami w trakcie trwania umowy o pracę na czas określony dłuższego okresu wykonywania pracy na podstawie tej umowy (tzw. aneks) uważa się za zawarcie, od dnia następującego po jej rozwiązaniu, kolejnej umowy o pracę na czas określony. Z limitu wyłączono ponadto umowy zawarte w celu zastępstwa pracownika w czasie jego usprawiedliwionej nieobecności w pracy oraz w celu wykonywania pracy o charakterze dorywczym lub sezonowym albo zadań realizowanych cyklicznie. W myśl art. 15 noweli z 2003 r. przepisy art. 251 K.p. w nowym brzmieniu stosowało się do umów o pracę zawartych lub zmienianych w sposób określony w tych przepisach od dnia uzyskania przez Polskę członkostwa w Unii Europejskiej.

Następnie, 22 sierpnia 2009 r., weszła w życie ustawa z dnia 1 lipca 2009 r. o łagodzeniu skutków kryzysu ekonomicznego dla pracowników i przedsiębiorców (Dz. U. nr 125, poz. 1035 ze zm.), dalej ustawa antykryzysowa, która zawiesiła po raz drugi stosowanie art. 251 K.p., z tym że tylko w odniesieniu do przedsiębiorców w rozumieniu art. 4 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2015 r. poz. 584 z późn. zm.). Pracodawcy niebędący przedsiębiorcami, których przepisy ustawy antykryzysowej nie obejmowały, nadal byli zobowiązani stosować ww. przepis.

Zasady zatrudniania pracowników na umowach na czas określony przez przedsiębiorców określał art. 13 ustawy antykryzysowej. Zgodnie z nim, okres zatrudnienia na podstawie umowy o pracę na czas określony, a także łączny okres zatrudnienia na podstawie kolejnych takich umów zawartych między tymi samymi stronami stosunku pracy, nie mógł przekraczać 24 miesięcy. Za kolejną umowę na czas określony uważana była umowa zawarta przed upływem 3 miesięcy od rozwiązania lub wygaśnięcia poprzedniej umowy tego rodzaju. Przepisy ustawy antykryzysowej stosowane były do umów zawartych od dnia wejścia w życie ustawy, czyli od 22 sierpnia 2009 r., a także do umów zawartych przed tym dniem, które trwały w dniu wejścia w życie ustawy (art. 35 ust. 1 i 2 ustawy antykryzysowej).

Ważne: Jeśli umowa o pracę na czas określony została zawarta przed 22 sierpnia 2009 r., a termin jej zakończenia przypada po upływie okresu obowiązywania ustawy antykryzysowej w zakresie limitu umów terminowych, tj. po 31 grudnia 2011 r., to rozwiązuje się ona z upływem czasu, na który została zawarta (art. 35 ust. 3 ustawy antykryzysowej).

Natomiast zgodnie z art. 34 ust. 2 ustawy antykryzysowej, do umów o pracę zawartych na czas określony w trakcie obowiązywania ustawy, których termin zakończenia wykraczał poza 31 grudnia 2011 r., a więc także trwających w dniu 1 stycznia 2012 r., zastosowanie miał art. 251 K.p.

Więcej przeczytasz w Regulacje w zakresie limitowania umów na
czas określony na przestrzeni lat opisaliśmy
UiPP nr 7/2016, str. 34-36.

Od 1 stycznia 2012 r. przedsiębiorcy znów mieli obowiązek stosowania art. 251 K.p.

GIP

Zgodnie ze stanowiskiem Głównego Inspektoratu Pracy (GPP-364-4560-25-1/11/PE/RP): "(...) Z uwagi na tymczasowy charakter rozwiązań przewidzianych w ustawie antykryzysowej oraz brak przepisu, który wyłączałby stosowanie art. 251 Kodeksu pracy w odniesieniu do umów na czas określony, które uległy rozwiązaniu przed wejściem w życie ustawy, może dojść do sytuacji, gdy umowa trwająca w dniu 1 stycznia 2012 r. będzie traktowana jako kolejna w rozumieniu art. 251 Kodeksu pracy. Dotyczy to umowy zawartej przed wejściem w życie ustawy, której termin rozwiązania przypada po 31 grudnia 2011 r.".

W sytuacji opisanej w pytaniu pracownik od 1 lutego 2012 r. pracuje de facto na podstawie umowy na czas nieokreślony (uwzględniając w limicie dwie wcześniejsze umowy, tj. od 1 lutego 2006 r. do 31 stycznia 2009 r., od 1 lutego 2009 r. do 31 stycznia 2012 r.). Umowa ta w momencie jej zawierania, choć nazwana na czas określony, stała się umową na czas nieokreślony - jako trzecia z kolei umowa okresowa, zawierana bez żadnego dnia przerwy między tymi samymi stronami stosunku pracy. Pierwsze dwie zawarte przez strony umowy (od 1 lipca 2003 r. do 31 stycznia 2004 r. i od 1 lutego 2004 r. do 31 stycznia 2006 r.) nie są brane pod uwagę, gdyż zostały zawarte w okresie, gdy stosowanie art. 251 K.p. było zawieszone.

Dla powyższego rozstrzygnięcia nie ma również znaczenia, czy pracodawca jest przedsiębiorcą, czy nie. Jeśli nim:

  • nie jest (przepisy ustawy antykryzysowej nie miały do niego zastosowania) - czwarta umowa (zawarta od 1 lutego 2009 r. do 31 stycznia 2012 r.) jest drugą z kolei umową na czas określony, wliczaną do limitu ilościowego, a tym samym kolejna umowa, zawarta 1 lutego 2012 r., jest uważana za bezterminową,
     
  • jest, to ma tutaj zastosowanie powołany wcześniej art. 35 ust. 3 ustawy antykryzysowej, na mocy którego czwarta umowa również jest drugą z kolei umową na czas określony (zarówno jej początek, jak i koniec przypada w okresie obowiązywania art. 251 K.p.), co oznacza, że zawarta po niej umowa (trwająca obecnie) nie jest mimo nazwy umową terminową, a umową na czas nieokreślony.

Umowy i płace - czytaj także:

 
Przydatne linki
 
Sklep internetowy - sklep.gofin.pl
 
Wydawnictwo Podatkowe GOFIN sp. z o.o., ul. Owocowa 8, 66-400 Gorzów Wlkp., tel. 95 720 85 40, faks 95 720 85 60
Wydawnictwo Podatkowe GOFIN
Szanowny Użytkowniku !
Prosimy o zapoznanie się z poniższymi informacjami oraz wyrażenie dobrowolnej zgody poprzez kliknięcie przycisku "Zgadzam się".
Pamiętaj, że zawsze możesz wycofać zgodę.

Serwis internetowy, z którego Pani/Pan korzysta używa plików cookies w celu:

  • niezbędnego zapewnienia prawidłowego działania Serwisów (utrzymania sesji),
  • realizacji funkcjonalności ułatwiających obsługę Serwisu,
  • analizy statystyk ruchu i reklam w Serwisach,
  • zbierania i przetwarzania danych osobowych w celu wyświetlenia reklam produktów własnych i klientów reklamowych.
Pliki cookies

Są to pliki instalowane w urządzeniach końcowych osób korzystających z Serwisu, w celu administrowania Serwisem, dostosowania treści Serwisu do preferencji użytkownika, utrzymania sesji użytkownika oraz dla celów statystycznych i targetowania reklamy (dostosowania treści reklamy do indywidualnych potrzeb użytkownika). Informujemy, że istnieje możliwość określenia przez użytkownika Serwisu warunków przechowywania lub uzyskiwania dostępu do informacji zawartych w plikach cookies za pomocą ustawień przeglądarki lub konfiguracji usługi. Szczegółowe informacje na ten temat dostępne są u producenta przeglądarki, u dostawcy usługi dostępu do internetu oraz w Polityce prywatności i plików cookies.

Administratorzy

Administratorem Pana/Pani danych osobowych w związku z korzystaniem z Serwisu internetowego i jego usług jest Wydawnictwo Podatkowe GOFIN sp. z o.o. Administratorem danych osobowych w plikach cookies w związku z wyświetleniem analizy statystyk i wyświetlaniem spersonalizowanych reklam są partnerzy Wydawnictwa Podatkowego GOFIN sp. z o.o., Google Inc, Facebook Inc.

Jakie ma Pani/Pan prawa w stosunku do swoich danych osobowych?

Wobec swoich danych mają Pan/Pani prawo do żądania dostępu do swoich danych, ich sprostowania, usunięcia lub ograniczenia przetwarzania, prawo do wniesienia sprzeciwu wobec przetwarzania danych, prawo do cofnięcia zgody.

Podstawy prawne przetwarzania Pani/Pana danych osobowych
  • Niezbędność przetwarzania danych w związku z wykonaniem umowy.

    Umowa w naszym przypadku oznacza akceptację regulaminu naszych usług. Jeśli zatem akceptuje Pani/Pan umowę na realizację danej usługi, to możemy przetwarzać Pani/Pana dane w zakresie niezbędnym do realizacji tej umowy.

  • Niezbędność przetwarzania danych w związku z prawnie uzasadnionym interesem administratora.

    Dotyczy sytuacji, gdy przetwarzanie danych jest uzasadnione z uwagi na usprawiedliwione potrzeby administratora, tj. dokonanie pomiarów statystycznych, ulepszania naszych usług, jak również prowadzenie marketingu i promocji własnych usług administratora.

  • Dobrowolna zgoda.

    Aby móc realizować cele:
    - zapamiętania Pani/Pana decyzji w Serwisach w zakresie korzystania z dostępnych opcjonalnie funkcjonalności,
    - analiz statystyk ruchu i reklam w Serwisach,
    - wyświetlania spersonalizowanych reklam produktów własnych i klientów reklamowych w związku z odwiedzaniem niniejszego Serwisu internetowego partnerzy Wydawnictwa Podatkowego Gofin sp. z o.o. muszą mieć możliwość przetwarzania Pani/Pana danych.

Potrzebna jest Nam Pani/Pana dobrowolna zgoda na zapisy w plikach cookies w celach realizacji powyższych celów.
W związku z powyższymi wyjaśnieniami prosimy o wyrażenie dobrowolnej zgody na zapisywanie informacji w plikach cookies przez kliknięcie przycisku „Zgadzam się” lub „Nie teraz” w przypadku braku zgody. Istnieje możliwość skorzystania z „ustawień zaawansowanych” plików cookies w celu określenia indywidualnych zgód na zapis wybranych plików cookies realizujących wybrane cele.