Spółka z o.o. co miesiąc ponosi koszty obsługi bieżącego rachunku bankowego. W którym momencie powinna zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów opłatę za prowadzenie ww. rachunku za grudzień 2015 r., pobraną przez bank w styczniu br.?
W sytuacji opisanej w pytaniu opłata za prowadzenie bieżącego rachunku bankowego jest kosztem pośrednim, potrącalnym w dacie poniesienia. Stanowi ona koszt podatkowy i bilansowy 2015 r. |
Opłata za prowadzenie bieżącego rachunku bankowego podlega zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, gdyż jest to niewątpliwie wydatek wykazujący związek z przychodami spółki. Jest to związek o charakterze pośrednim, bowiem opłaty tej nie można powiązać z konkretnym przychodem. Dotyczy ona raczej ogólnego funkcjonowania podmiotu gospodarczego.
Koszty pośrednie są zasadniczo potrącalne w dacie poniesienia (jeżeli dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, to stanowią one koszty podatkowe proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą). Za dzień poniesienia kosztu uważa się tu generalnie dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury, rachunku, a w razie ich braku - innego dowodu (z wyjątkami).
Aby zatem rozstrzygnąć, w którym momencie opłata za prowadzenie rachunku za grudzień 2015 r., pobrana przez bank w styczniu br., może być uznana za koszt podatkowy, należy ustalić, na który dzień została ona ujęta w księgach rachunkowych (zaksięgowana).
UWAGA! Istnieje spór w kwestii definiowania dnia poniesienia kosztu. Organy podatkowe z reguły uważają, że dniem poniesienia kosztu jest dzień ujęcia wydatku w księgach rachunkowych jako koszt. Podobne stanowisko zostało wyrażone także w niektórych wyrokach sądów administracyjnych. Jednakże wśród sądów administracyjnych przeważa pogląd, że dniem poniesienia kosztu pośredniego jest dzień ujęcia wydatku w księgach rachunkowych na jakimkolwiek koncie, niekoniecznie kosztowym.
W sytuacji, o której mowa w pytaniu, powyższe rozbieżności nie mają większego znaczenia, gdyż zarówno ujęcie omawianej opłaty w księgach rachunkowych, jak i zaliczenie jej do kosztów bilansowych przypadnie na ten sam okres. Na gruncie ustawy o rachunkowości, rozliczenie opłaty za prowadzenie rachunku bankowego dokonywane jest zgodnie z zasadą memoriału (zawartą w art. 6 ust. 1 tej ustawy), w myśl której koszty dotyczące danego roku obrotowego powinny być do niego przypisywane, niezależnie od terminu ich zapłaty. To oznacza, że omawiana opłata obciąży koszty bilansowe roku, którego dotyczy (tu: 2015 r. - mimo, że jej pobranie przez bank nastąpi w 2016 r.). Ujęcie tej opłaty w kosztach 2015 r. może zostać dokonane np. na podstawie dowodu PK. Może to nastąpić np. zapisem:
- Wn konto 40-2 "Usługi obce", - Ma konto 24 "Pozostałe rozrachunki" (w analityce: Rozrachunki z bankiem) |
i równolegle: |
- Wn odpowiednie konto zespołu 5, - Ma konto 49 "Rozliczenie kosztów". |
Z kolei w 2016 r., pod datą wyciągu bankowego, jednostka może ww. opłatę przeksięgować np.:
- Wn konto 24, Ma konto 13-0 "Rachunek bieżący". |
Podsumowując:
Opłata za prowadzenie bieżącego rachunku bankowego za grudzień 2015 r., pobrana przez bank w styczniu 2016 r., obciąża koszty podatkowe i bilansowe 2015 r., tj. okresu, którego dotyczy.
|