Przedsiębiorca będący osobą fizyczną dokonując zakupu składników firmowego majątku może niektóre z nich zaliczyć do kategorii wyposażenia. Konsekwencją takiej kwalifikacji jest prawo do rozliczenia wydatku poniesionego na ten cel bezpośrednio w kosztach podatkowych - jednak nie zawsze w momencie zakupu.
Firmowe wyposażenie mogą tworzyć dwie grupy składników majątku. Pierwszą stanowią takie, które ze względu na wartość początkową nieprzekraczającą 3.500 zł przedsiębiorca zaliczy do wyposażenia, mimo że mieszczą się one w definicji środka trwałego (art. 22d ust. 1 ustawy o pdof).
Natomiast do drugiej grupy zalicza się składniki majątku o wartości wyższej, które spełniają wszystkie kryteria uznania ich za środki trwałe oprócz jednego: przewidywany okres ich używania jest równy lub krótszy niż rok.
Wydatki poniesione na zakup firmowego wyposażenia podlegają zaliczeniu bezpośrednio do kosztów podatkowych pod warunkiem, że spełniają ogólne wymogi uznania ich za koszty uzyskania przychodów (art. 22 ust. 1 ustawy o pdof). Nie zawsze jednak, jak już zaznaczono, moment rozliczenia ich w kosztach będzie wyznaczała data ich poniesienia. Z datą poniesienia przedsiębiorca rozliczy taki wydatek, gdy będzie ona taka sama jak data przyjęcia go do używania. Wydatki poniesione na odpłatne nabycie składników majątku, których wartość początkowa nie przekracza 3.500 zł, podlegają bowiem zaliczeniu do firmowych kosztów w miesiącu oddania ich do używania (art. 22d ust. 1 ustawy o pdof). Wobec tego to data przyjęcia do używania składników wyposażenia firmy stanowi moment ujęcia ich w ciężar kosztów podatkowych (przykład 1).
W przypadku gdy składnik wyposażenia o wartości wyższej niż 3.500 zł i przewidywanym okresie używania krótszym niż rok faktycznie jest używany w firmie dłużej, podatnik powinien zastosować się do wymagań określonych w art. 22e ust. 1 ustawy o pdof. Zgodnie z tym przepisem w pierwszym miesiącu następującym po miesiącu, w którym ten rok upłynął, podatnik ma obowiązek:
W sytuacji gdy zakup składnika wyposażenia zostanie sfinansowany dotacją zazwyczaj wydatek ten nie będzie stanowił kosztu podatkowego. Większość dotacji korzysta bowiem ze zwolnienia od podatku dochodowego, a art. 23 ust. 1 pkt 56 ustawy o pdof wyłącza z kosztów uzyskania przychodów wydatki i koszty bezpośrednio sfinansowane z dochodów (przychodów), które są wolne od podatku dochodowego w oparciu o art. 21 ust. 1 pkt 46, 47a, 47d, 116, 122, 129, 136 i 137. Do takich środków objętych zwolnieniem od podatku dochodowego zalicza się także dotacje. Najczęściej dotacje przedsiębiorcy otrzymują w formie refundacji wcześniej poniesionych wydatków. Wobec tego jeśli podatnik uzyska dotację zwolnioną z opodatkowania w ramach refundacji poniesionych kosztów zakupu wyposażenia, to po jej otrzymaniu ma obowiązek dokonać zmniejszenia firmowych kosztów podatkowych.
Inaczej sytuacja wygląda w przypadku osoby bezrobotnej, która otrzymała dotację na rozpoczęcie działalności gospodarczej. W takiej sytuacji sfinansowane dotacją wydatki na zakup wyposażenia mogą stanowić koszty podatkowe w miesiącu oddania ich do używania. Bez znaczenia pozostaje fakt, że dotacja taka korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy o pdof, gdyż nie jest ona wyłączona z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 56 ustawy o pdof (przykład 2).
|
Przykład 1 Przedsiębiorca (podatkowa księga, skala podatkowa) zakupił do nowo wybudowanego budynku firmy składniki wyposażenia, tj. biurka, krzesła oraz szafy. Cena zakupu każdego z tych elementów nie przekraczała 3.500 zł i została udokumentowana fakturą wystawioną w dniu dokonania zakupu, tj. 15 listopada 2016 r. Budynek został oddany do używania w dniu 10 grudnia 2016 r. i w tym samym dniu przyjęto do używania zakupione składniki wyposażenia. Wobec tego wydatki poniesione na zakup wyposażenia podatnik rozliczy bezpośrednio w firmowych kosztach w miesiącu oddania ich do używania, czyli w grudniu 2016 r.
Podatnik w październiku 2016 r. otrzymał z urzędu pracy dotację na rozpoczęcie działalności gospodarczej, z której zakupił i uznał za wyposażenie laptop o wartości niższej niż 3.500 zł. Laptop ten przyjął do używania w listopadzie 2016 r. Wydatek na zakup laptopa podlegał rozliczeniu w kosztach podatkowych w miesiącu przyjęcia go do używania. Otrzymana przez podatnika dotacja korzysta co prawda ze zwolnienia od podatku dochodowego, ale na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy o pdof, który nie został wymieniony w art. 23 ust. 1 pkt 56 ustawy o pdof. |
Podstawa prawna
Ustawa z dnia 26.07.1991 r. o pdof (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.)
| ||||||||||||
|
||||||||||||
