Wydatki na ulepszenie samochodu osobowego użytkowanego pierwotnie do celów prywatnych, poniesione przed wprowadzeniem do ewidencji, nie zwiększają jego wartości początkowej. W takim przypadku nie jest również możliwe ustalenie indywidualnej stawki amortyzacyjnej. |
(interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 16 maja 2014 r., nr IBPBI/1/415-227/14/ZK)
Podatnik prowadzący działalność gospodarczą planuje wprowadzić do ewidencji środków trwałych nabyty pierwotnie na cele prywatne (w 2004 r.) nowy samochód osobowy i rozliczać w kosztach uzyskania przychodów jego amortyzację. Zakup pojazdu udokumentowany jest fakturą. Podatnik posiada ponadto faktury potwierdzające dokonanie w późniejszym okresie montażu zamka centralnego, zakupu nadkoli, blokady kierownicy czy instalacji LPG.
W związku z powyższym podatnik zwrócił się do organu podatkowego z następującymi pytaniami: Czy wartość początkową pojazdu należy ustalić według ceny nabycia, zwiększając ją o poniesione wydatki ulepszające, oraz czy w takim przypadku można zastosować indywidualną stawkę amortyzacyjną?
W ocenie organu podatkowego, ponieważ samochód osobowy nabyty został za określoną na fakturze cenę, w omawianej sprawie nie mamy więc do czynienia z sytuacją, w której ustalenie ceny nabycia środka trwałego nie jest możliwe.
Zatem wartość początkową nabytego w drodze kupna samochodu osobowego, zgodnie z generalną zasadą określoną w art. 22g ust. 1 pkt 1 ustawy o PDOF, stanowi jego cena nabycia, w rozumieniu art. 22g ust. 3 ww. ustawy, wynikająca z zawartej w 2004 r. umowy sprzedaży.
Do wartości początkowej zakupionego środka trwałego nie można jednak zaliczyć wskazanych we wniosku wydatków związanych z późniejszym (po nabyciu) zakupem dodatkowego wyposażenia samochodu oraz jego montażem. Zauważyć bowiem należy, że ustalenie w 2014 r. wartości początkowej wskazanego we wniosku samochodu osobowego według jego ceny nabycia z 2004 r., stwierdzonej wystawioną w tym roku fakturą VAT, jest sytuacją szczególną, skutkującą w istocie możliwością dokonywania odpisów amortyzacyjnych od znacznie wyższej wartości początkowej tego środka trwałego niż wynosi jego obecna wartość rynkowa. Uwzględnienie w tej wartości wydatków poniesionych na nabycie ww. dodatkowego wyposażenia samochodu wskazywałoby na konieczność uwzględnienia również wszystkich tego typu wydatków poniesionych w latach 2004-2014 (w okresie po nabyciu samochodu, a przed jego oddaniem do użytkowania), co z oczywistych względów uznać należy za niedopuszczalne.
Jak stwierdził organ:
"(…) Skoro Wnioskodawca zdecydował się ustalić wartość początkową przedmiotowego samochodu w cenie jego nabycia z 2004 r., a więc, jak wskazano, w wartości znacznie wyższej niż jego obecna wartość rynkowa, to nie może on w wartości tej uwzględniać wydatków poniesionych po jego nabyciu. Oznaczałoby to bowiem konieczność uwzględnienia także innych "czynników i przesłanek" wpływających w ww. okresie na wartość początkową przedmiotowego środka trwałego (samochodu), tj. zwłaszcza uwzględnienia utraty jego wartości związanej z upływem czasu. (…)"
Natomiast odnosząc się do możliwości zastosowania do amortyzacji ww. środka trwałego (samochodu) indywidualnej stawki amortyzacyjnej, organ podatkowy wskazał, że byłoby to możliwe, jeżeli podatnik nabyłby używany samochód, który był wykorzystywany u poprzedniego właściciela (przed nabyciem przez podatnika) przez wymagany okres co najmniej 6 miesięcy, lub jeżeli przed wprowadzeniem do ewidencji wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie tego środka trwałego stanowiłyby co najmniej 20% jego wartości początkowej.
Według organu podatkowego:
"(…) przedmiotowy samochód nie może zostać uznany za używany ani ulepszony środek trwały. W związku z powyższym nie można dla potrzeb jego amortyzacji ustalić indywidualnej stawki amortyzacyjnej. (…)"
|