Facebook
Rozlicz prawidłowo swój PIT za 2023 rok
Wyjaśnienia, wskazówki i porady do sporządzania zeznań podatkowych

Jak szukać?»

Uwaga: Do 2 kwietnia 2024 r. część płatników składek przekazuje do ZUS zgłoszenia o pracy "szczególnej" ZUS ZSWA za 2023 r. Do 31 marca 2024 r. należy sporządzić i podpisać sprawozdanie finansowe za 2023 r. 2 kwietnia 2024 r. (wtorek) mija ostateczny termin złożenia do US zeznań: CIT-8 i CIT-8AB za 2023 r. 2 kwietnia 2024 r. (wtorek) mija ostateczny termin złożenia do US deklaracji: CIT-8E i CIT-8FR za 2023 r. 2 kwietnia 2024 r. (wtorek) mija ostateczny termin złożenia do US informacji: IFT-2R, CIT-RB i CIT-CSR za 2023 r. 2 kwietnia 2024 r. (wtorek) mija ostateczny termin złożenia do US informacji: CIT-8ST, CIT-N1, CIT-N2, PIT-N1 i PIT-N2 według stanu na 31 grudnia 2023 r.
Aktualnie jesteś: Gofin.pl (strona główna)  »  Rachunkowość  »  Księgi rachunkowe  »   Zakup nieruchomości z przeznaczeniem pod wynajem
POLECAMY
A A A  drukuj artykuł

Zakup nieruchomości z przeznaczeniem pod wynajem

Zeszyty Metodyczne Rachunkowości nr 6 (414) z dnia 20.03.2016
1. Kiedy nieruchomości zaliczamy do inwestycji?

Spółka nabyła nieruchomość (budynek biurowy) z przeznaczeniem pod wynajem. Wynajem nie jest jej podstawową działalnością. Czy nabytą nieruchomość spółka powinna zakwalifikować do inwestycji, czy do środków trwałych?

Kwalifikacja nieruchomości do inwestycji według ustawy o rachunkowości

Na podstawie art. 3 ust. 1 pkt 17 ustawy o rachunkowości, do inwestycji zalicza się te nieruchomości, które nie są użytkowane przez jednostkę, lecz są posiadane przez nią w celu osiągnięcia korzyści w postaci wzrostu ceny lub pożytków z najmu, dzierżawy czy leasingu operacyjnego. Inwestycje w nieruchomości mogą być pozyskane drogą nabycia, wytworzone we własnym zakresie, otrzymane w postaci aportu, czy przekwalifikowane ze środków trwałych. Zalicza się do nich grunty, prawa użytkowania wieczystego gruntu, budynki, budowle, lokale stanowiące odrębną własność, a także spółdzielcze prawa do lokali.

W literaturze przedmiotu można znaleźć stanowisko, że nieruchomości, których wynajem stanowi główny przedmiot działalności jednostki, nie zalicza się do inwestycji, lecz środków trwałych. Przykładowo w publikacji "Zamknięcie roku 2015" Wydawnictwa Rachunkowość sp. z o.o. na str. 105 czytamy: "(...) Nie zalicza się do inwestycji w nieruchomości: (...) budynków, w których lokale wprawdzie nie są użytkowane przez jednostkę, ale są wynajmowane, lecz wynajmowi towarzyszą jeszcze inne, znaczne usługi świadczone na rzecz użytkowników przez jednostkę, co dotyczy np. hoteli, moteli, pensjonatów, domów wczasowych, centrów magazynowych; budynki takie zalicza się do środków trwałych.

Zdaniem naszym dotyczy to także budynków i budowli, których wynajem stanowi główny (operacyjny) przedmiot działalności jednostki, gdyż trudni się ona gospodarką znajdującymi się w nich pomieszczeniami (...)".

Regulacje Międzynarodowego Standardu Rachunkowości 40

W sprawach nieuregulowanych przepisami ustawy o rachunkowości jednostki mogą stosować rozwiązania przewidziane w krajowych standardach rachunkowości wydanych przez Komitet Standardów Rachunkowości, a w przypadku braku standardu krajowego - w odpowiednich międzynarodowych standardach rachunkowości (art. 10 ust. 3 ww. ustawy).

Z treści MSR 40 "Nieruchomości inwestycyjne" (paragraf 5) wynika, iż nieruchomość inwestycyjna to nieruchomość (grunt, budynek lub część budynku albo oba te elementy), którą właściciel lub leasingobiorca w leasingu finansowym traktuje jako źródło przychodów z czynszów lub utrzymuje w posiadaniu ze względu na przyrost jej wartości, względnie obie te korzyści, przy czym nieruchomość taka nie jest:

  • wykorzystywana przy produkcji, dostawach dóbr, świadczeniu usług lub czynnościach administracyjnych; lub
     
  • przeznaczona na sprzedaż w ramach zwykłej działalności jednostki.

Jeżeli nieruchomość inwestycyjna jest utrzymywana w posiadaniu ze względu na przychody z czynszów, przyrost jej wartości lub obie te korzyści, przepływy środków pieniężnych uzyskiwane dzięki tej nieruchomości są w dużej mierze niezależne od pozostałych aktywów będących w posiadaniu jednostki. To właśnie odróżnia nieruchomość inwestycyjną od nieruchomości zajmowanej przez właściciela. Produkcja, dostawy dóbr czy świadczenie usług (jak również wykorzystanie nieruchomości dla celów administracyjnych) wytwarzają przepływy środków pieniężnych, których nie można w całości przypisać jednej nieruchomości, lecz przypisuje się je także innym aktywom użytym w procesie produkcyjnym, dostawach dóbr czy świadczeniu usług. Do nieruchomości zajmowanych przez właściciela stosuje się MSR 16 "Rzeczowe aktywa trwałe".

Według MSR 40 do nieruchomości inwestycyjnych zalicza się przykładowo:

  • grunt utrzymywany w posiadaniu ze względu na długoterminowy wzrost jego wartości, a nie w celu sprzedaży po krótkim okresie w ramach zwykłej działalności jednostki;
     
  • grunt, którego przyszłe użytkowanie pozostaje aktualnie nieokreślone (jeżeli jednostka nie określiła, że będzie użytkowała grunt jako nieruchomość zajmowaną przez właściciela, lub przeznaczy go na sprzedaż w krótkim okresie w ramach zwykłej działalności gospodarczej, to uznaje się, że grunt ten jest utrzymywany w posiadaniu ze względu na wzrost jego wartości);
     
  • budynek, którego właścicielem jest jednostka (lub nabyty przez jednostkę na podstawie umowy leasingu finansowego), oddany przez jednostkę w leasing operacyjny na podstawie jednej lub większej liczby umów;
     
  • budynek, który obecnie jest niewykorzystany, a który został przeznaczony do oddania w leasing operacyjny na podstawie jednej lub większej liczby umów;
     
  • nieruchomość w trakcie budowy lub dostosowywania, która ma być w przyszłości użytkowana jako nieruchomość inwestycyjna.

MSR 40 mówi również jak należy postąpić w sytuacji, gdy nieruchomości w części służą pozyskiwaniu przychodów z czynszów lub są utrzymywane ze względu na wzrost ich wartości, w pozostałej zaś części - są wykorzystywane przy produkcji, dostawach dóbr, świadczeniu usług lub czynnościach administracyjnych. W takich przypadkach według standardu dla celów księgowych należy potraktować części te rozdzielnie, jeżeli można je oddzielnie sprzedać (lub oddzielnie oddać w leasing finansowy). Jeżeli części te nie mogłyby być oddzielnie sprzedane, to nieruchomość można traktować jako nieruchomość inwestycyjną, pod warunkiem że jedynie nieznaczna jej część jest wykorzystywana w produkcji, dostawach dóbr, świadczeniu usług lub czynnościach administracyjnych.

Ponadto, jeżeli jednostka udostępniająca nieruchomość świadczy dodatkowe usługi na rzecz podmiotów wynajmujących tę nieruchomość i usługi te są stosunkowo nieznacznym elementem w skali całokształtu przedsięwzięcia, to taki obiekt zaliczy do nieruchomości inwestycyjnych. Jest tak na przykład wtedy, gdy właściciel biurowca świadczy na rzecz najemców usługi dotyczące ochrony i utrzymania obiektu.

W paragrafie 14 MSR 40 akcentuje dodatkowo znaczenie subiektywnej oceny jednostki przy ustaleniu czy dana nieruchomość może zostać zaliczona do nieruchomości inwestycyjnych, czy też do środków trwałych. Oceny tej powinna dokonać jednostka w oparciu o definicję nieruchomości inwestycyjnej oraz dodatkowe zasady zawarte w MSR 40. Kryteria kwalifikowania nieruchomości do inwestycji powinny zostać opisane przez jednostkę w dokumentacji przyjętych zasad (polityki) rachunkowości.


2. Koszty i przychody związane z utrzymywaniem nieruchomości zaliczonej do inwestycji

Jak ująć w księgach koszty i przychody związane z wynajmem nieruchomości?

Generalnie koszty i przychody związane z utrzymaniem nieruchomości zaliczonych do inwestycji, w tym także z aktualizacją wartości tych inwestycji, jak również z ich przekwalifikowaniem do środków trwałych (jeżeli do wyceny inwestycji przyjęto cenę rynkową bądź inaczej określoną wartość godziwą), zalicza się na podstawie art. 3 ust. 1 pkt 32 lit. c) ustawy o rachunkowości, do pozostałych kosztów i przychodów operacyjnych jako koszty i przychody związane pośrednio z działalnością operacyjną jednostki.

Koszty związane z utrzymywaniem nieruchomości zaliczonej do inwestycji, w tym np. wydatki na ogrzewanie, podatek od nieruchomości, koszty ochrony powinny być zatem księgowane na podstawie dowodów księgowych, zapisem:

      - Wn konto 76-1 "Pozostałe koszty operacyjne",
      - Ma konto zespołu 0, 1, 2, 3, 5 itp.

Natomiast przychody z wynajmu zalicza się do pozostałych przychodów operacyjnych i ujmuje na koncie 76-0 "Pozostałe przychody operacyjne".

Dodajmy, iż w sytuacji gdy przedmiotem działalności podstawowej (statutowej) jest wynajem nieruchomości (budynków, lokali), koszty ich eksploatacji (utrzymania) zalicza się do kosztów działalności podstawowej, zapisem:

      - Wn konto 40 "Koszty według rodzajów" lub odpowiednie
         konto zespołu 5,
      - Ma konto zespołu 0, 1, 2, 3, 5 itp.

W takim przypadku przychody z wynajmu tych budynków zalicza się do przychodów ze sprzedaży usług i ujmuje na koncie 70-0 "Sprzedaż usług".


3. Sposoby wyceny nieruchomości zaliczanych do inwestycji

Jednostka nabyła nieruchomość i zakwalifikowała ją do inwestycji w nieruchomości. W jaki sposób wyceniać tę nieruchomość?

Według art. 28 ust. 1 pkt 1a) ustawy o rachunkowości, wycena nieruchomości zaliczanych do inwestycji powinna odbywać się nie rzadziej niż na dzień bilansowy i może przebiegać na dwa sposoby, tzn.:

1) według zasad stosowanych dla środków trwałych lub

2) według ceny rynkowej bądź inaczej określonej wartości godziwej.

Do wyboru jednej z wyżej wymienionych metod wyceny zobowiązany jest kierownik jednostki. Jest on również odpowiedzialny za wpisanie przyjętej metody wyceny w zakresie nieruchomości inwestycyjnych do dokumentacji opisującej zasady (politykę) rachunkowości jednostki.

Wycena nieruchomości inwestycyjnych według zasad obowiązujących dla środków trwałych

Wycena nieruchomości inwestycyjnych według zasad obowiązujących dla środków trwałych polega na tym, że wartość nieruchomości inwestycyjnych wykazuje się w bilansie w cenie nabycia lub koszcie wytworzenia, lub wartości przeszacowanej (po aktualizacji wyceny) powiększonej o koszty ulepszenia oraz pomniejszonej o odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe, a także o odpisy z tytułu trwałej utraty wartości.

Odpisy umorzeniowe inwestycji w nieruchomości wycenianej według zasad przyjętych dla środków trwałych ujmuje się w księgach, zapisem:

      - Wn konto 76-1 "Pozostałe koszty operacyjne",
      - Ma konto 07-3 "Odpisy umorzeniowe inwestycji
         w nieruchomości i prawa".

Przykład

Spółka "X" zajmująca się produkcją artykułów spożywczych zakupiła budynek (biurowiec) o wartości: 1.800.000 zł z przeznaczeniem pod wynajem. Wynajem nie jest jej podstawową działalnością. Nabytą nieruchomość zakwalifikowała do inwestycji długoterminowych. Zgodnie z polityką rachunkowości, nieruchomości inwestycyjne jednostka wycenia według zasad przyjętych dla środków trwałych. Dokonuje więc odpisów amortyzacyjnych tej nieruchomości oraz ewentualnych odpisów z tytułu trwałej utraty jej wartości. Spółka ustaliła, że okres ekonomicznej użyteczności nieruchomości wynosi 40 lat, a roczna stawka amortyzacji 2,5%. Zatem kwota rocznych odpisów amortyzacyjnych wynosi: 1.800.000 zł × 2,5% = 45.000 zł, a miesięcznych: 45.000 zł : 12 m-cy = 3.750 zł. W księgach rachunkowych ww. operacje można ująć następującymi zapisami:

   1) wprowadzenie budynku do ewidencji bilansowej: 1.800.000 zł
      - Wn konto 04-1 "Inwestycje w nieruchomości",
      - Ma konto 30 "Rozliczenie zakupu",
   2) miesięczna amortyzacja: 3.750 zł
      - Wn konto 76-1 "Pozostałe koszty operacyjne",
      - Ma konto 07-3 "Odpisy umorzeniowe inwestycji w nieruchomości i prawa".

W sytuacji gdy działalnością podstawową jednostki jest wynajem nieruchomości, odpisy amortyzacyjne odnosi się w ciężar kosztów działalności podstawowej (konta zespołu 4 lub 5).

Jednostka powinna również okresowo dokonywać weryfikacji wartości nieruchomości. Oznacza to konieczność ustalania, nie rzadziej niż na dzień bilansowy, aktualnej wartości rynkowej nieruchomości, a w razie utraty wartości inwestycji w nieruchomości, dokonania odpisu aktualizującego jej wartość. Odpis z tytułu trwałej utraty wartości nieruchomości inwestycyjnej ujmuje się w księgach rachunkowych, zapisem:

      - Wn konto 76-1 "Pozostałe koszty operacyjne",
      - Ma konto 07-6 "Odpisy z tytułu trwałej utraty wartości
         inwestycji w nieruchomości i prawa".

Wycena nieruchomości zaliczonych do inwestycji według wartości rynkowej

Stosowanie do wyceny nieruchomości zaliczonych do inwestycji wartości rynkowej wymaga aktualizacji wyceny co najmniej na każdy dzień bilansowy. Jednostka może we własnym zakresie ustalić wartość rynkową (godziwą) nieruchomości. Podstawą ustalenia na dzień bilansowy wartości rynkowej (godziwej) nieruchomości inwestycyjnych mogą być aktualnie obowiązujące na aktywnym rynku ceny rynkowe podobnych nieruchomości o podobnej lokalizacji, stanie technicznym, służące podobnym celom. Jednostka powinna starannie określić wszystkie różnice pomiędzy swoją nieruchomością a porównywanymi. Biorąc pod uwagę, że nie istnieją dwa identyczne budynki, a jeżeli tak, to mogą być one posadowione w różnych rejonach i tym samym mogą mieć różną wartość zależną od położenia, najbardziej wiarygodna jest wycena dokonana przez rzeczoznawcę, choć ustawa o rachunkowości takiego obowiązku nie nakłada.

Wzrost wartości rynkowej nieruchomości inwestycyjnej zwiększa jej wartość, zapisem:

      - Wn konto 04-1 "Inwestycje w nieruchomości" lub 04-9 "Odpisy
         aktualizujące wartość inwestycji w nieruchomości",
      - Ma konto 76-0 "Pozostałe przychody operacyjne".

Z kolei obniżenie wartości rynkowej nieruchomości ujmuje się zapisem:

      - Wn konto 76-1 "Pozostałe koszty operacyjne",
      - Ma konto 04-1 "Inwestycje w nieruchomości" lub 04-9 "Odpisy
         aktualizujące wartość inwestycji w nieruchomości".

Takie postępowanie wynika wprost z art. 3 ust. 1 pkt 32 lit. c) ustawy o rachunkowości, w świetle którego koszty i przychody związane z aktualizacją wartości nieruchomości zaliczonej do inwestycji, jak również z jej przekwalifikowaniem do środków trwałych, jeżeli do jej wyceny przyjęto cenę rynkową bądź inaczej określoną wartość godziwą, zalicza się do pozostałych kosztów i pozostałych przychodów operacyjnych.

Przy wycenie nieruchomości zaliczanych do inwestycji według ceny rynkowej nie uwzględnia się w wartości inwestycji utraty wartości spowodowanej używaniem lub upływem czasu. Skutki utraty wartości nieruchomości inwestycyjnej znajdują bowiem odzwierciedlenie w wartości rynkowej. Oznacza to, że w tym przypadku nie nalicza się amortyzacji dla celów bilansowych, ani nie dokonuje odpisów aktualizujących.

Przykład

Spółka "Y" w 2014 r. nabyła nieruchomość w celu uzyskiwania z niej pożytków w postaci czynszu najmu. Cena nabycia nieruchomości wynosiła: 600.000 zł. W swojej polityce rachunkowości spółka przyjęła dla nieruchomości inwestycyjnych wycenę w cenie rynkowej. Na dzień bilansowy, tj. 31 grudnia 2014 r., wartość godziwa nieruchomości inwestycyjnej wynosiła: 750.000 zł. W związku z tym jednostka ujęła na dobro konta 76-0 kwotę: 150.000 zł, zapisem:

      - Wn konto 04-1 "Inwestycje w nieruchomości",
      - Ma konto 76-0 "Pozostałe przychody operacyjne".

Na kolejny dzień bilansowy, tj. 31 grudnia 2015 r., wartość godziwa tej nieruchomości wynosiła: 620.000 zł. Spółka w związku ze spadkiem wartości nieruchomości inwestycyjnej dokonała jej aktualizacji. Powstałą różnicę w kwocie: 750.000 zł - 620.000 zł = 130.000 zł odniosła na konto 76-1, zapisem:

      - Wn konto 76-1 "Pozostałe koszty operacyjne",
      - Ma konto 04-1 "Inwestycje w nieruchomości".

Zwracamy uwagę, iż wartość nieruchomości zaliczonych do inwestycji niezależnie od metody wyceny, wykazuje się w aktywach bilansu jako inwestycje długoterminowe w pozycji:

Bilans według
załącznika nr 1
Bilans według
załącznika nr 4
Bilans według
załącznika nr 5
A.IV.1. "Inwestycje długoterminowe - nieruchomości"

A. "Aktywa trwałe"

A.IV. "Inwestycje długoterminowe, w tym nieruchomości"


4. Ulepszenie nieruchomości zaliczonej do inwestycji

Posiadamy nieruchomość zakwalifikowaną do inwestycji. W bieżącym roku dokonaliśmy jej ulepszenia. Jak ująć w księgach rachunkowych nakłady poniesione na to ulepszenie?

W przypadku wyceny nieruchomości zaliczanej do inwestycji według zasad stosowanych do środków trwałych, nakłady poniesione na jej modernizację zwiększą wartość początkową nieruchomości i będą odnoszone w koszty poprzez odpisy amortyzacyjne.

Przykład

W sierpniu 2015 r. jednostka dokonała modernizacji budynku biurowego zaliczanego do inwestycji. Koszt modernizacji wynosił: 50.000 zł. Do wyceny inwestycji jednostka wybrała zasady stosowane do środków trwałych. Wartość początkowa inwestycji wynosi: 1.800.000 zł. Nakłady poniesione na modernizację nieruchomości inwestycyjnej w kwocie: 50.000 zł spółka odniosła na zwiększenie wartości początkowej nieruchomości, zapisem:

      - Wn konto 04-1 "Inwestycje w nieruchomości",
      - Ma konto 30 "Rozliczenie zakupu".

Jeżeli natomiast wyceny dokonuje się według wartości godziwej, to wszelkie zmiany w wycenie nieruchomości dotyczące ulepszenia są odzwierciedlane w wartości godziwej. Dlatego nakłady poniesione na ulepszenie w tym przypadku odnosi się bezpośrednio w pozostałe koszty operacyjne.

Przykład

W sierpniu 2015 r. spółka z o.o. dokonała modernizacji budynku biurowego o wartości: 1.200.000 zł zaliczanego do inwestycji. Koszt modernizacji wynosił: 80.000 zł. Spółka wycenia nieruchomości inwestycyjne według wartości godziwej, przy czym wynajem nie jest jej podstawową działalnością. Nakłady poniesione na modernizację nieruchomości inwestycyjnej w kwocie: 80.000 zł spółka odniosła bezpośrednio w koszty, zapisem:

      - Wn konto 76-1 "Pozostałe koszty operacyjne",
      - Ma konto 30 "Rozliczenie zakupu".

Wartość godziwa nieruchomości inwestycyjnej na dzień bilansowy wynosiła: 1.300.000 zł. Skutki wyceny w kwocie: 1.300.000 zł - 1.200.000 zł = 100.000 zł spółka ujęła zapisem:

      - Wn konto 04-1 "Inwestycje w nieruchomości",
      - Ma konto 76-0 "Pozostałe przychody operacyjne".

Uwaga: Jeżeli nieruchomość zaliczona do inwestycji została wyceniona według wartości rynkowej, to wartość ulepszenia odniesiona bezpośrednio w koszty bilansowe nie może być zaliczona bezpośrednio w koszty podatkowe.


5. Nieruchomości zaliczone do inwestycji w ujęciu podatkowym

Wyceny nieruchomości zaliczanych do inwestycji dokonujemy według ceny rynkowej bądź inaczej określonej wartości godziwej. Czy osiągnięte w rezultacie tej wyceny wyniki (wzrost lub obniżenie wartości) należy traktować jako obojętne podatkowo z punktu widzenia podatku dochodowego od osób prawnych?

Jeżeli wyceny nieruchomości zaliczanych do inwestycji dokonuje się według ceny rynkowej bądź inaczej określonej wartości godziwej, ustawa o rachunkowości przewiduje korektę wyceny nie później niż na dzień bilansowy. Skutki tej korekty odnoszone są na wynik finansowy roku bieżącego. W momencie dokonania takiego przeszacowania nie uwzględnia się go jednak dla celów podatkowych. Dlatego też wskazane jest prowadzić w księgach rachunkowych ewidencję analityczną do konta 76-1 i 76-0, wyszczególniając pozostałe przychody i koszty operacyjne z tytułu wyceny nieruchomości zaliczanych do inwestycji. Mogą to być przykładowo konta:

1) 76-0/2 "Pozostałe przychody operacyjne niezaliczane do przychodów podatkowych", z dalszym uszczegółowieniem:

76-0/21 "Skutki wyceny inwestycji w nieruchomości według ceny rynkowej",

2) 76-1/2 "Pozostałe koszty operacyjne niezaliczane do kosztów podatkowych", z dalszym uszczegółowieniem:

76-1/21 "Skutki wyceny inwestycji w nieruchomości według ceny rynkowej".


Czy jednostka powinna w związku z tym tworzyć aktywa lub rezerwy z tytułu odroczonego podatku dochodowego?

Wycena inwestycji w nieruchomości według wartości rynkowej nie jest uwzględniana dla celów podatkowych. Powstanie zatem przejściowa różnica pomiędzy wartością bilansową a podatkową nieruchomości, która w jednostkach będących osobami prawnymi, może spowodować konieczność utworzenia aktywów (korekta "w dół") lub rezerw (korekta "w górę") z tytułu odroczonego podatku dochodowego.

Przypominamy, iż odroczony podatek dochodowy ustalają wyłącznie jednostki, które są podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych i nie skorzystały z uproszczenia w tym zakresie na podstawie art. 37 ust. 10 ustawy o rachunkowości.

Należy ponadto pamiętać, iż w świetle przepisów podatkowych nie istnieje pojęcie inwestycji w nieruchomości. W związku z tym nieruchomości wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą powinny zostać zaliczone do środków trwałych. Od wartości początkowej tych nieruchomości będą dokonywane odpisy amortyzacyjne zaliczane do kosztów uzyskania przychodów.

Przykład

Jednostka będąca podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych w czerwcu 2015 r. nabyła nieruchomość, którą zakwalifikowała do inwestycji. Wartość początkowa tej nieruchomości, według ceny nabycia, wynosiła: 900.000 zł. Jednostka jest zobowiązana do tworzenia aktywów i rezerw z tytułu odroczonego podatku dochodowego, a do wyceny inwestycji w nieruchomości stosuje ceny rynkowe. Na dzień bilansowy 31 grudnia 2015 r. jednostka zleciła rzeczoznawcy dokonanie wyceny tej nieruchomości. W związku z pogorszeniem koniunktury gospodarczej i spadkiem czynszów za najem lokali, obniżyła się wartość tej nieruchomości. Rzeczoznawca wycenił ją na kwotę: 800.000 zł.

Dla celów podatkowych nieruchomość spełniała definicję środków trwałych. Od lipca 2015 r. spółka naliczała od tej nieruchomości odpisy amortyzacyjne dla celów podatkowych według stawki: 2,5%. Amortyzacja podatkowa budynku za okres od lipca do grudnia 2015 r. wyniosła: 900.000 zł × 2,5% : 12 m-cy × 6 m-cy = 11.250 zł.

W związku z wyceną nieruchomości na dzień bilansowy jednostka ustaliła, iż:

  • wartość bilansowa budynku w cenie rynkowej wynosi: 800.000 zł,
     
  • wartość podatkowa budynku wynosi: 900.000 zł - 11.250 zł = 888.750 zł,
     
  • powstała różnica przejściowa ujemna (wartość bilansowa nieruchomości jest niższa od jej wartości podatkowej) w kwocie: 88.750 zł,
     
  • aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego wynoszą: 88.750 zł × 19% = 16.862,50 zł.

Księgi rachunkowe - czytaj także:

 
Przydatne linki
 
Sklep internetowy - sklep.gofin.pl
 
Wydawnictwo Podatkowe GOFIN sp. z o.o., ul. Owocowa 8, 66-400 Gorzów Wlkp., tel. 95 720 85 40, faks 95 720 85 60
Wydawnictwo Podatkowe GOFIN
Szanowny Użytkowniku !
Prosimy o zapoznanie się z poniższymi informacjami oraz wyrażenie dobrowolnej zgody poprzez kliknięcie przycisku "Zgadzam się".
Pamiętaj, że zawsze możesz wycofać zgodę.

Serwis internetowy, z którego Pani/Pan korzysta używa plików cookies w celu:

  • niezbędnego zapewnienia prawidłowego działania Serwisów (utrzymania sesji),
  • realizacji funkcjonalności ułatwiających obsługę Serwisu,
  • analizy statystyk ruchu i reklam w Serwisach,
  • zbierania i przetwarzania danych osobowych w celu wyświetlenia reklam produktów własnych i klientów reklamowych.
Pliki cookies

Są to pliki instalowane w urządzeniach końcowych osób korzystających z Serwisu, w celu administrowania Serwisem, dostosowania treści Serwisu do preferencji użytkownika, utrzymania sesji użytkownika oraz dla celów statystycznych i targetowania reklamy (dostosowania treści reklamy do indywidualnych potrzeb użytkownika). Informujemy, że istnieje możliwość określenia przez użytkownika Serwisu warunków przechowywania lub uzyskiwania dostępu do informacji zawartych w plikach cookies za pomocą ustawień przeglądarki lub konfiguracji usługi. Szczegółowe informacje na ten temat dostępne są u producenta przeglądarki, u dostawcy usługi dostępu do internetu oraz w Polityce prywatności i plików cookies.

Administratorzy

Administratorem Pana/Pani danych osobowych w związku z korzystaniem z Serwisu internetowego i jego usług jest Wydawnictwo Podatkowe GOFIN sp. z o.o. Administratorem danych osobowych w plikach cookies w związku z wyświetleniem analizy statystyk i wyświetlaniem spersonalizowanych reklam są partnerzy Wydawnictwa Podatkowego GOFIN sp. z o.o., Google Inc, Facebook Inc.

Jakie ma Pani/Pan prawa w stosunku do swoich danych osobowych?

Wobec swoich danych mają Pan/Pani prawo do żądania dostępu do swoich danych, ich sprostowania, usunięcia lub ograniczenia przetwarzania, prawo do wniesienia sprzeciwu wobec przetwarzania danych, prawo do cofnięcia zgody.

Podstawy prawne przetwarzania Pani/Pana danych osobowych
  • Niezbędność przetwarzania danych w związku z wykonaniem umowy.

    Umowa w naszym przypadku oznacza akceptację regulaminu naszych usług. Jeśli zatem akceptuje Pani/Pan umowę na realizację danej usługi, to możemy przetwarzać Pani/Pana dane w zakresie niezbędnym do realizacji tej umowy.

  • Niezbędność przetwarzania danych w związku z prawnie uzasadnionym interesem administratora.

    Dotyczy sytuacji, gdy przetwarzanie danych jest uzasadnione z uwagi na usprawiedliwione potrzeby administratora, tj. dokonanie pomiarów statystycznych, ulepszania naszych usług, jak również prowadzenie marketingu i promocji własnych usług administratora.

  • Dobrowolna zgoda.

    Aby móc realizować cele:
    - zapamiętania Pani/Pana decyzji w Serwisach w zakresie korzystania z dostępnych opcjonalnie funkcjonalności,
    - analiz statystyk ruchu i reklam w Serwisach,
    - wyświetlania spersonalizowanych reklam produktów własnych i klientów reklamowych w związku z odwiedzaniem niniejszego Serwisu internetowego partnerzy Wydawnictwa Podatkowego Gofin sp. z o.o. muszą mieć możliwość przetwarzania Pani/Pana danych.

Potrzebna jest Nam Pani/Pana dobrowolna zgoda na zapisy w plikach cookies w celach realizacji powyższych celów.
W związku z powyższymi wyjaśnieniami prosimy o wyrażenie dobrowolnej zgody na zapisywanie informacji w plikach cookies przez kliknięcie przycisku „Zgadzam się” lub „Nie teraz” w przypadku braku zgody. Istnieje możliwość skorzystania z „ustawień zaawansowanych” plików cookies w celu określenia indywidualnych zgód na zapis wybranych plików cookies realizujących wybrane cele.