Podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Polski siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Polski (zob. art. 3 ust. 2 ustawy o PDOP).
Co do zasady, osoby prawne, które dokonują na rzecz podmiotów zagranicznych (nierezydentów), uzyskujących przychody na terytorium Polski, wypłat niektórych należności, są obowiązane (jako płatnicy) pobierać w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, tzw. podatek u źródła. Obowiązek poboru tego podatku dotyczy uzyskanych przez nierezydentów na terytorium Polski przychodów m.in. z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, opłat za świadczone usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby prawne mające siedzibę za granicą, organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z tytułu świadczeń doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, itd. (zob. art. 21 ust. 1 ustawy o PDOP).
Od ww. przychodów płatnik (podmiot wypacający ww. należności) pobiera zryczałtowany podatek (w wysokości wynikającej z przepisów krajowych lub właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania) lub też nie musi pobierać tego podatku, kwestie te tu jednak pomijamy.
 |
Zgodnie z art. 3 ust. 3 pkt 5 i ust. 5 ustawy o PDOP, za dochody (przychody) osiągane na terytorium Polski przez nierezydentów uważa się m.in. dochody (przychody) z tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Polski, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia. |
A zatem, generalnie już sam fakt wypłaty należności przez polski podmiot gospodarczy na rzecz nierezydenta powoduje, że nierezydent uzyskał dochód (przychód) na terytorium Polski.
Należy mieć na uwadze, że ww. przepis obowiązuje od 1 stycznia 2017 r. Przed tą datą ustawa o PDOP nie zawierała przepisów, które określałyby, w jakich przypadkach uznaje się, że przychód został uzyskany na terytorium Polski. Budziło to liczne spory pomiędzy podatnikami a organami podatkowym. Przedmiotem sporu było m.in. to, czy miejsce uzyskania ww. przychodu należy wiązać z miejscem faktycznego wykonania usługi, czy też nie.
 |
Pisaliśmy o tym obszernie w Biuletynie Informacyjnym nr 31 z 01.11.2016 r. na str. 7-13 |
Niejednolity pogląd na przedmiotową kwestię zajmowały także sądy administracyjne. W związku z tym NSA, w postanowieniu z 21 grudnia 2016 r., sygn. akt II FSK 3587/14, zdecydował się przedstawić składowi siedmiu sędziów NSA do rozstrzygnięcia zagadnienie prawne: "Czy obowiązek podatkowy, o którym mowa w art. 3 ust. 2 ustawy (...) o podatku dochodowym od osób prawnych (...) od dochodów osiąganych na terytorium RP przez podatników niemających na terytorium RP siedziby lub zarządu, należy wiązać z miejscem uzyskania przychodu od polskiego rezydenta podatkowego, czy też z miejscem zrealizowania świadczenia z tym przychodem związanego (...)?"
Do tematu będziemy wracać na łamach Biuletynu Informacyjnego.
| ||||||||||||
|
||||||||||||
