SW - DOSTAWA W RAMACH SPRZEDAŻY WYSYŁKOWEJ Z TERYTORIUM KRAJU, O KTÓREJ MOWA W ART. 23 USTAWY O VAT

Oznaczenie SW stosuje się w strukturze ewidencji w zakresie podatku należnego dla JPK_V7M/JPK_V7K.

Definicję sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju odnajdziemy w art. 2 pkt 23 ustawy o VAT, zgodnie z którym jest to dostawa towarów wysyłanych lub transportowanych przez podatnika VAT lub na jego rzecz z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego, które jest państwem przeznaczenia dla wysyłanego lub transportowanego towaru, jeśli dokonywana jest na rzecz:

a) podatnika podatku od wartości dodanej lub osoby prawnej niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej - którzy nie mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9, lub

b) każdego innego niż wymieniony w lit. a) podmiotu niebędącego podatnikiem podatku od wartości dodanej.

O sprzedaży wysyłkowej będziemy mówili w sytuacji, gdy czynny podatnik z jednego kraju UE sprzedaje towary przewożąc je do kraju nabywcy, który nie jest zobowiązany do rozliczania podatku VAT z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia.

W art. 23 ust. 11 i ust. 13 ustawodawca określił czynności, które są wyłączone z systemu sprzedaży wysyłkowej ze względu na przedmiot dostawy. Wyłączenia te dotyczą dostawy:

• nowych środków transportu,

• towarów, które są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, przez dokonującego ich dostawy lub przez podmiot działający na jego rzecz,

• towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, opodatkowanych według szczególnych procedur przewidzianych dla tych towarów (tzn. w systemie VAT marża).

W przypadku sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju, dostawę towarów uznaje się za dokonaną na terytorium Polski, jeżeli całkowita wartość netto towarów innych niż wyroby akcyzowe wysłanych lub transportowanych do tego samego państwa członkowskiego w ramach sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju, jest mniejsza lub równa w danym roku od kwoty wyrażonej w złotych, odpowiadającej kwocie ustalonej przez państwo członkowskie przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów. Warunkiem jest również nieprzekroczenie limitu w roku poprzednim (art. 23 ust. 2 i 3 ustawy).

Z chwilą gdy obroty przekroczą wyznaczony przez dany kraj limit, dostawa obligatoryjnie będzie podlegała opodatkowaniu w kraju przeznaczenia towarów do końca roku i przez cały następny rok.