Przedsiębiorca będący osobą fizyczną kupił na potrzeby firmowe samochód osobowy. Zakup ten sfinansował kredytem bankowym. W związku z jego pozyskaniem poniósł m.in. koszty ochrony ubezpieczeniowej oraz koszty pośrednictwa finansowego. Czy mając na uwadze, że samochód ten będzie stanowił firmowy środek trwały, wymienione wydatki powinien doliczyć do jego wartości początkowej?
TAK. Koszty ubezpieczenia kredytu oraz pośrednictwa finansowego Czytelnik powinien uwzględnić w wartości początkowej sfinansowanego tym kredytem środka trwałego.
Z ustawy o pdof wynika, że wartość początkową kupionego środka trwałego stanowi cena jego nabycia. Cenę tę z kolei wyznacza kwota należna zbywcy, powiększona o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego do używania, a w szczególności m.in. o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek oraz prowizji. Tak ustalaną kwotę pomniejsza się o VAT, z wyjątkiem przypadków, gdy podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku (art. 22g ust. 3 ustawy o pdof).
Jak z powyższego wynika, zasadniczo cena nabycia środka trwałego obejmuje ogół kosztów poniesionych przez podatnika do dnia przyjęcia tego środka trwałego do używania. Dlatego też ustalając wartość początkową samochodu osobowego nabytego na kredyt i zaliczonego do środków trwałych, uwzględnia się w cenie jego nabycia m.in. koszty prowizji bankowej pobranej przy przyznaniu kredytu przeznaczonego na jego zakup, koszty ubezpieczenia tego kredytu czy też koszty pośrednictwa finansowego związane z zawarciem umowy kredytowej. Warto wskazać, że wartość początkową takiego składnika majątku powiększają również odsetki od kredytu, o ile zostaną one naliczone do dnia przekazania środka trwałego do używania.
Końcowo należy zaznaczyć, że chociaż wartość początkowa samochodu osobowego ustalona w oparciu o wskazane przepisy stanowi podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych, to rozliczając je w kosztach podatkowych trzeba uwzględnić ograniczenia wynikające z art. 23 ust. 1 pkt 4 ustawy o pdof. Z przepisu tego wynika, że kosztem uzyskania przychodów nie są odpisy amortyzacyjne dotyczące samochodu osobowego w części ustalonej od jego wartości przewyższającej równowartość 20.000 euro przeliczonej na złote według kursu średniego NBP z dnia przekazania samochodu do używania.
| ||||||||||||
|
||||||||||||
