Narzeczony został zatrzymany przez policję w związku z podejrzeniem popełnienia przestępstwa. Zdecydowano zastosować wobec niego areszt tymczasowy. Podjęto decyzję, aby areszt trwał trzy miesiące. Jak długo można przetrzymywać podejrzanego bez prawomocnego wyroku?
Na etapie postępowania przygotowawczego sąd, stosując tymczasowe aresztowanie, oznacza jego termin na okres nie dłuższy niż trzy miesiące. Trzeba jednak pamiętać, że w sytuacji gdy ze względu na szczególne okoliczności sprawy nie można było ukończyć postępowania przygotowawczego w tym terminie, na wniosek prokuratora, sąd pierwszej instancji właściwy do rozpoznania sprawy może przedłużyć tymczasowe aresztowanie na okres nieprzekraczający łącznie 12 miesięcy (łącznie z wcześniejszą decyzją o aresztowaniu). Wynika to z art. 263 § 2 Kodeksu postępowania karnego (Dz. U. z 1997 r. nr 89, poz. 555 ze zm.).
Sąd zawsze wskazuje czas obowiązywania aresztu tymczasowego.
Natomiast łączny okres stosowania tymczasowego aresztowania do chwili wydania pierwszego wyroku przez sąd pierwszej instancji nie może przekroczyć dwóch lat. Okres tymczasowego aresztowania liczy się od dnia zatrzymania.
Niemniej jednak w skrajnych sytuacjach areszt może realnie trwać dłużej - dotyczy to spraw szczególnie skomplikowanych. Musi być to związane z zawieszeniem postępowania karnego, z czynnościami zmierzającymi do ustalenia lub potwierdzenia tożsamości oskarżonego, wykonywaniem czynności dowodowych w sprawie o szczególnej zawiłości lub poza granicami kraju, a także celowym przewlekaniem postępowania przez oskarżonego. Wówczas sąd apelacyjny może podjąć decyzję o wydłużeniu aresztu. Przy czym przepisy nie przewidują już żadnego limitu czasowego, choć zawsze musi być to decyzja "czasowa", np. na sześć miesięcy. W pewnym uproszczeniu można więc stwierdzić, że areszt może być stosowany bezterminowo, aż do czasu prawomocnego zakończenia postępowania karnego. Należy dodać, że cały okres tymczasowego aresztowania zalicza się na poczet kary pozbawienia wolności, o ile oczywiście dojdzie do wydania wyroku skazującego i wymierzenia takiej kary.
|