Coraz częściej pracodawcy decydują się na zatrudnianie pracowników z zagranicy. W wielu przypadkach wiąże się to z koniecznością uzyskania zezwolenia na ich zatrudnienie. Jak wygląda taka procedura? Kiedy zezwolenie nie jest wymagane?
O uzyskanie zezwolenia występuje pracodawca. W tym celu należy złożyć wniosek o wydanie zezwolenia na zatrudnienie obcokrajowca. Składa się go do właściwego terytorialnie wojewody. Natomiast jeśli specyfika pracy wykonywanej przez cudzoziemca nie pozwoli na wskazanie głównego miejsca jej świadczenia, wówczas o zezwolenie należy wystąpić do wojewody mazowieckiego. Zezwolenie zostanie wydane, jeżeli:
1) wysokość wynagrodzenia określona w umowie z cudzoziemcem nie jest niższa od wynagrodzenia pracowników wykonujących pracę porównywalnego rodzaju lub na porównywalnym stanowisku,
2) wojewoda uzyska od starosty, właściwego ze względu na siedzibę lub miejsce zamieszkania podmiotu powierzającego wykonywanie pracy, informację o braku możliwości zaspokojenia potrzeb kadrowych pracodawcy w oparciu o rejestry bezrobotnych i poszukujących pracy lub o negatywnym wyniku rekrutacji organizowanej dla pracodawcy.
Proces kierowania przez starostę kandydatów został podzielony na dwa etapy. Pierwszy etap (obligatoryjny) jest ściśle związany z wydaniem informacji starosty na temat możliwości zaspokojenia potrzeb kadrowych pracodawcy, która powinna zostać sporządzona z uwzględnieniem pierwszeństwa dostępu do rynku pracy obywateli polskich i cudzoziemców, o których mowa w art. 87 ust. 1 pkt 1-11 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. Drugi etap kierowania kandydatów dotyczy bezrobotnych i poszukujących pracy spełniających wymagania pracodawcy, którzy nie należą do grona osób objętych pierwszeństwem dostępu do rynku pracy i może nastąpić wyłącznie w sytuacji wydania informacji starosty stwierdzającej brak możliwości zaspokojenia potrzeb kadrowych pracodawcy.
Zezwolenie na pracę jest wydawane na czas określony, nie dłuższy niż 3 lata i może być przedłużane poza ten okres.
Dopuszczalne jest również wydanie zezwolenia w tzw. trybie uproszczonym, czyli bez uzyskiwania informacji od starosty. Możliwe jest to, jeżeli zawód, w którym cudzoziemiec ma wykonywać pracę lub rodzaj pracy, która ma być mu powierzona, znajduje się w wykazie zawodów i rodzajów pracy, w stosunku do których nie jest konieczne uzyskiwanie informacji od starosty (wykaz taki wydaje wojewoda). Ponadto nie jest ona wymagana w przypadku przedłużania zezwolenia na pracę dla tego samego cudzoziemca na tym samym stanowisku.
Należy pamiętać, że w odniesieniu do cudzoziemca stosuje się te same przepisy co do pracowników krajowych. Ponadto konieczne jest zawarcie z cudzoziemcem umowy w formie pisemnej oraz przedstawienie mu - przed jej podpisaniem - tłumaczenia na język dla niego zrozumiały.
Jeżeli cudzoziemiec jest obywatelem Białorusi, Gruzji, Republiki Mołdowy, Federacji Rosyjskiej bądź Ukrainy, który ma wykonywać pracę przez okres nieprzekraczający 6 miesięcy w ciągu kolejnych 12 miesięcy (niezależnie od liczby podmiotów powierzających mu pracę), wówczas pracodawca nie ma obowiązku uzyskiwania zezwolenia. W takim przypadku konieczne jest zarejestrowanie w urzędzie pracy pisemnego oświadczenia o zamiarze powierzenia mu wykonywania pracy.
W odniesieniu do pewnych kategorii pracowników brak jest konieczności uzyskiwania jakichkolwiek zezwoleń. Do grupy tej zalicza się m.in. obywateli:
| Rodzaje zezwoleń na pracę: |
|
Zezwolenie typu A - dotyczy cudzoziemca wykonującego pracę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie umowy z podmiotem, którego siedziba lub miejsce zamieszkania, albo oddział, zakład lub inna forma zorganizowanej działalności znajduje się na terytorium RP. Zezwolenie typu B - dotyczy cudzoziemca wykonującego pracę polegającą na pełnieniu funkcji w zarządzie osoby prawnej wpisanej do rejestru przedsiębiorców lub będącej spółką kapitałową w organizacji przez okres 6 miesięcy w ciągu kolejnych 12 miesięcy. Zezwolenie typu C - dotyczy cudzoziemca, który wykonuje pracę u pracodawcy zagranicznego i jest delegowany na terytorium RP na okres przekraczający 30 dni w roku kalendarzowym do oddziału lub zakładu podmiotu zagranicznego albo podmiotu powiązanego, w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z pracodawcą zagranicznym. Zezwolenie typu D - dotyczy cudzoziemca, który wykonuje pracę u pracodawcy zagranicznego nieposiadającego oddziału, zakładu lub innej formy zorganizowanej działalności na terytorium RP i jest delegowany na terytorium RP w celu realizacji usługi o charakterze tymczasowym i okazjonalnym (usługa eksportowa). Zezwolenie typu E - dotyczy cudzoziemca, który wykonuje pracę u pracodawcy zagranicznego i jest delegowany na terytorium RP na okres przekraczający 30 dni w ciągu kolejnych 6 miesięcy w innym celu niż wskazany w zezwoleniach typu B, C, D. |
