Jako spółka z o.o. zakupiliśmy urządzenia zaliczone do środków trwałych wraz z 5-letnim dodatkowym ubezpieczeniem zapewniającym ich pogwarancyjny serwis. Na ubezpieczenie została wystawiona odrębna od faktury polisa ubezpieczeniowa. Jak rozliczyć koszty ubezpieczenia? Czy traktować je jako odrębną usługę, czy zwiększyć cenę nabycia środków trwałych?
| Zakup w formie ubezpieczenia dodatkowej ochrony serwisowej środka trwałego uznaje się za wydatek odrębny od zakupu środka trwałego i kwalifikuje do kosztów pośrednich podlegających rozliczeniu przez okres objęty umową (ubezpieczenia). |
Wykup ubezpieczenia serwisowego uznaje się za wydatek niezwiązany bezpośrednio z operacją nabycia środka trwałego, gdyż jego poniesienie nie warunkuje dokonania takiego nabycia. Wydatek ten uznaje się za koszt inny niż bezpośrednio związany z przychodem i jako taki rozlicza się na zasadach określonych w art. 15 ust. 4d i 4e ustawy o PDOP. Jak wynika z tego przepisu, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. Przy czym za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji, gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.
Zatem wydatek na ubezpieczenie serwisowe środka trwałego (jako koszt pośredni) należy kwalifikować do ogólnych kosztów działalności operacyjnej i rozliczać dla celów podatku dochodowego na zasadach dotyczących kosztów innych niż bezpośrednio związane z przychodem. W tym przypadku oznacza to konieczność rozliczania takich kosztów przez okres, na jaki została zawarta umowa ubezpieczenia.
Podobnie uznają organy podatkowe. Przykładowo, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 4 marca 2014 r., nr IPPB3/423-988/13-2/KK, odpowiadając na pytanie podatnika dotyczące analogicznego problemu, stwierdził m.in.:
"(...) wydatki na nabycie dodatkowej gwarancji, tj. usługi serwisowej w miejscu instalacji będą stanowiły koszt podatkowy o charakterze pośrednim i zgodnie z art. 15 ust. 4d (ustawy o PDOP - przyp. red.), jeżeli okres, na który została udzielona gwarancja dodatkowa jest krótszy niż rok podatkowy, koszt jej nabycia powinien być rozpoznawany przez Spółkę w dacie poniesienia. Natomiast jeżeli okres gwarancji jest dłuższy niż rok podatkowy, koszt gwarancji Spółka powinna rozpoznawać proporcjonalnie do okresu, na który została zawarta gwarancja. (...)"
Taki sam sposób rozliczenia omawianych wydatków może być stosowany dla celów bilansowych. W księgach rachunkowych wydatki na wykup polisy ubezpieczeniowej, jako koszty działalności operacyjnej, księgowane są na koncie 40-9 "Pozostałe koszty rodzajowe", przy czym wydatki dotyczące ubezpieczenia obejmującego ochroną przyszłe okresy sprawozdawcze należy rozliczać zgodnie z art. 39 ust. 1 ustawy o rachunkowości, poprzez czynne rozliczenia międzyokresowe kosztów. W efekcie część wydatku dotycząca przyszłych okresów podlega aktywowaniu na koncie 64 i w przyszłości jest rozliczana w koszty okresu, którego dotyczy.
W związku z tym ewidencja w księgach rachunkowych może przebiegać następująco:
| • wykup ubezpieczenia: |
| - Wn konto 40-9 "Pozostałe koszty rodzajowe", - Ma konto 13-0 "Rachunek bieżący" oraz |
| • przeniesienie kosztów do rozliczenia w czasie: |
| - Wn konto 64 "Rozliczenia międzyokresowe kosztów", - Ma konto 49 "Rozliczenie kosztów"; |
| • odpis kosztu dotyczącego danego okresu sprawozdawczego: |
| - Wn konto 49, - Ma konto 64, itd. w kolejnych okresach. |
| ||||||||||||
|
||||||||||||
