Firma zajmuje się obróbką metali. Po procesach obróbczych pozostają odpady w postaci wiórów metalowych, które następnie są sprzedawane jako złom stalowy. Czy przychód ze sprzedaży odpadów należy wykazać w podatkowej księdze przychodów i rozchodów w kolumnie 7, czy 8?
Przychód ze sprzedaży odpadów poprodukcyjnych polega ujęciu w podatkowej księdze w kolumnie 8.
Wióry metalowe powstałe po obróbce metali spełniają definicję odpadów, zamieszczoną w § 3 pkt 1 lit. g) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. nr 152, poz. 1475 ze zm.). W myśl tego przepisu, odpadami są materiały, które na skutek procesów technologicznych lub na skutek zniszczenia albo uszkodzenia utraciły całkowicie swoją pierwotną wartość użytkową.
Sprzedaż złomu (odpadków poprodukcyjnych) w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą jest u podatnika przychodem z tej działalności, który powinien być zaewidencjonowany w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.
Przeznaczenie poszczególnych kolumn podatkowej księgi wyjaśnione zostało w objaśnieniach do podatkowej księgi przychodów i rozchodów zawartych w załączniku nr 1 do rozporządzenia. I tak, kolumna 7 "wartość sprzedanych towarów i usług" służy do wpisywania przychodów ze sprzedaży wyrobów (towarów handlowych) i sprzedaży usług. Natomiast w kolumnie 8 "pozostałe przychody" wpisuje się pozostałe przychody, np. przychody z odpłatnego zbycia składników majątku, otrzymane kary umowne, wynagrodzenie płatnika.
Biorąc pod uwagę, że wióry metalowe nie są wyrobami ani towarami handlowymi, przychód z ich sprzedaży nie może być zaewidencjonowany w kolumnie 7 podatkowej księgi. Przychód ten należy ująć w księdze w kolumnie 8.
Głównym rodzajem działalności spółki cywilnej jest wynajem lokali. Od dostawców mediów spółka otrzymuje faktury, które potem refakturuje na najemców. Czy przychód z refaktur należy wykazać w kolumnie 7, czy 8 podatkowej księgi przychodów i rozchodów?
Przychód z refaktur należy wykazywać w kolumnie 8 podatkowej księgi.
Refakturowanie polega na zafakturowaniu odsprzedaży usług bez doliczania marży. Celem refakturowania jest przeniesienie poniesionych kosztów przez podmiot refakturujący na podmiot, który z danych usług faktycznie korzystał, mimo że podmiot refakturujący fizycznie danej usługi nie świadczy.
Jak już wspomnieliśmy w odpowiedzi na poprzednie pytanie, kolumna 7 księgi jest przeznaczona do wpisywania przychodów ze sprzedaży wyrobów (towarów handlowych) i sprzedaży usług. Natomiast kolumna 8 jest przeznaczona do wpisywania pozostałych przychodów. Zatem przychód wynikający z refakturowania usług dostawy mediów wpisuje się w podatkowej księdze w kolumnie 8 "pozostałe przychody".
Kiedy powstaje przychód z tytułu refakturowania usług u podatników osiągających przychody z najmu w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, wyjaśnił Minister Finansów w interpretacji ogólnej z 15 czerwca 2012 r., nr DD2/033/21/KOI/2012/DD-159. Wynika z niej, że jeżeli umowa najmu przewiduje odrębne od czynszu rozliczenie tzw. mediów poprzez ich refakturowanie z wynajmującego na najemcę, to postanowienia umowy najmu dla celów podatkowych określają datę powstania przychodu z refaktury. Resort finansów wskazał, że zarówno, gdy wydatki z tytułu opłat za media są uwzględnione w kwocie czynszu, jak również w przypadku ich refakturowania odrębnie od czynszu, uzyskany przychód z tego tytułu zaliczany jest do przychodów z najmu w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Oznacza to, że moment powstania przychodu ustalany jest stosownie do przepisu art. 14 ust. 1e updof, tj. zgodnie z okresami rozliczeniowymi wskazanymi w umowie.
W której kolumnie podatkowej księgi przychodów i rozchodów zaewidencjonować przychód ze sprzedaży budynku będącego środkiem trwałym?
Właściwą kolumną księgi do zaewidencjonowania przychodu ze sprzedaży środka trwałego jest kolumna 8.
Odpłatne zbycie wykorzystywanego na potrzeby związane z działalnością gospodarczą środka trwałego generuje przychód z działalności gospodarczej. Tak wynika z art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a) updof. Jednocześnie w momencie sprzedaży tego składnika majątku podatnik ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki na jego nabycie, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych (art. 23 ust. 1 pkt 1 updof). Przy czym przez sumę odpisów amortyzacyjnych należy rozumieć całość dokonanych odpisów zarówno zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów, jak i z nich wyłączonych.
Przychód uzyskany z tytułu odpłatnego zbycia środka trwałego ujmuje się w księdze w kolumnie 8 "pozostałe przychody". Natomiast w kolumnie 13 "pozostałe wydatki" ujmuje się koszty uzyskania tego przychodu.
Wskazane wyjaśnienia mają zastosowanie do budynku będącego środkiem trwałym, ale pod warunkiem, że jest to budynek inny niż mieszkalny. Jeżeli bowiem przedmiotem zbycia jest budynek mieszkalny (jego część lub udział w takim budynku) wykorzystywany na potrzeby działalności gospodarczej, to zastosowanie znajduje art. 14 ust. 2c updof. Wynika z niego, że do przychodów z działalności gospodarczej, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 updof, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą m.in. budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku.
Skoro zatem przychód ze sprzedaż budynku mieszkalnego nie jest przychodem z działalności gospodarczej, nie wykazuje się go w podatkowej księdze.
| ||||||||||||
|
||||||||||||
