Czy do podstawy opodatkowania podatkiem od nieruchomości budowli związanych z działalnością gospodarczą podatnika, spółka z o.o. powinna doliczać wartość ulepszeń dokonanych w tych środkach trwałych przez osobę trzecią, które to ulepszenia, jako inwestycje w obcych środkach trwałych, są amortyzowane przez tę osobę trzecią, a nie przez podatnika?
W sytuacji przedstawionej w pytaniu nie nastąpi zmiana podstawy opodatkowania podatkiem od nieruchomości.
Zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2010 r. nr 95, poz. 613 ze zm.), podstawę opodatkowania dla budowli lub ich części związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej stanowi wartość, o której mowa w przepisach o podatkach dochodowych, ustalona na dzień 1 stycznia roku podatkowego, stanowiąca podstawę obliczania amortyzacji w tym roku, niepomniejszona o odpisy amortyzacyjne, a w przypadku budowli całkowicie zamortyzowanych - ich wartość z dnia 1 stycznia roku, w którym dokonano ostatniego odpisu amortyzacyjnego.
Zmiana wartości początkowej środka trwałego, stanowiąca podstawę dokonania odpisów amortyzacyjnych, stanowi podstawę - na gruncie przepisów ustawy o podatkach i opłatach lokalnych - do zmiany podstawy opodatkowania podatkiem od nieruchomości. Zgodnie z art. 16g ust. 13 ustawy o PDOP, jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3.500 zł.
W myśl art. 16a ust. 2 pkt 1 ustawy o PDOP, ulepszenie środka trwałego może być uznane za inwestycję w obcych środkach trwałych. Uznanie dokonanych inwestycji za inwestycję w obcych środkach trwałych powoduje, że mimo faktycznego wzrostu wartości danej budowli, dla podatnika nie zmieni się wartość danego środka trwałego, stanowiąca podstawę obliczenia amortyzacji.
Podatnik nie może bowiem zwiększyć podstawy obliczania amortyzacji o te wartości, które zostały przyjęte do amortyzacji przez inny podmiot (tj. nakłady w obcych środkach trwałych przyjęte do amortyzacji przez osobę trzecią). Nie jest bowiem dopuszczalne dokonywanie podwójnych odpisów amortyzacyjnych od tych samych wartości (patrz wyrok WSA z 9 marca 2010 r., sygn. akt I SA/Gl 883/09 i wyrok NSA z 31 stycznia 2008 r., sygn. akt II FSK 1644/06; CBOSA).
| ||||||||||||
|
||||||||||||
