Jak rozliczyć VAT za zużycie mediów w 2013 r., jeżeli faktura została wystawiona dopiero w 2014 r.?
| Usługi wykonane w 2013 r. należy rozliczyć według "starych" zasad (obowiązujących do 31 grudnia 2013 r.). Zatem VAT należny od mediów za 2013 r. należy wykazać z upływem terminu płatności. |
W 2013 r. w przypadku dostawy energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej oraz gazu przewodowego, świadczenia usług telekomunikacyjnych, itp. obowiązek podatkowy powstawał z upływem terminu płatności, jeżeli został on określony we właściwej umowie. Natomiast w 2014 r. obowiązek podatkowy od ww. czynności powstaje z chwilą wystawienia faktury, o ile faktura ta wystawiona jest terminowo, czyli nie później niż z upływem terminu płatności. Jeżeli jednak podatnik nie wystawi faktury lub wystawi ją z opóźnieniem, obowiązek podatkowy powstaje z upływem terminu płatności.
Podatnicy mogą mieć wątpliwości, jak rozliczać VAT od mediów na przełomie lat 2013/2014 - tj. czy stosować tu "stare" zasady ustalania obowiązku podatkowego, czy "nowe". Odpowiedź na to pytanie znajdziemy w przepisie przejściowym zawartym w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw; Dz. U. z 2013 r. poz. 35 ze zm.). Wynika z niego, że w przypadku czynności wykonanych przed dniem 1 stycznia 2014 r., obowiązek podatkowy powstaje na "starych" zasadach, czyli - w przypadku sprzedaży mediów - generalnie z upływem terminu płatności. Data wystawienia faktury nie ma tu znaczenia.
| Przykład
Załóżmy, że za zużycie wody w grudniu 2013 r. podatnik wystawił fakturę na początku stycznia. Zgodnie z umową, termin płatności za zużycie wody w danym miesiącu przypada 20. dnia następnego miesiąca (czyli za zużycie wody w grudniu 2013 r. usługobiorca powinien zapłacić do 20 stycznia br.). Obowiązek podatkowy powstanie według zasad obowiązujących do 31 grudnia 2013 r., czyli z upływem terminu płatności (tu: 20 stycznia br.). |
Jak rozliczyć VAT na przełomie lat 2013/2014, jeżeli koszty mediów związane są z usługą najmu?
| Jeżeli strony nie postanowiły o odrębnym rozliczaniu mediów, obowiązek podatkowy od całej kompleksowej usługi usługodawca powinien rozliczyć według zasad obowiązujących przy najmie. |
Na początku należy przypomnieć, że w przypadku, gdy koszty mediów są "przerzucane" na najemców, organy podatkowe nakazują ww. świadczenia traktować jako kompleksowe, złożone, które należy opodatkować łącznie (por. np. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 28 października 2013 r., nr IPTPP4/443-550/13-4/JM). To z kolei oznacza, że wartość mediów (za zużycie wody, prądu, gazu, itp.) należy wliczyć do wartości usługi głównej (tu: usługi najmu) i opodatkować łącznie. Obowiązek podatkowy od całej wartości usługi należałoby natomiast ustalić tak jak dla usługi najmu. Naszym zdaniem jednak, ten sposób rozliczenia jest właściwy tylko w przypadku, gdy strony nie postanowiły o odrębnym rozliczaniu mediów. Tak też uznają sądy. Niemniej jednak w dalszej części tego artykułu zakładamy, że z umowy zawartej między stronami wynika, iż media stanowią składnik wynagrodzenia za najem i są wliczane do podstawy opodatkowania usługi najmu.
Podobnie jak w przypadku mediów, tak również do usług najmu należy zastosować przepis przejściowy, który nakazuje usługi wykonane w 2013 r. opodatkować według "starych" zasad. To oznacza, że obowiązek podatkowy od usługi najmu za grudzień 2013 r. powstanie z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż z upływem terminu płatności. Nie ma znaczenia, czy faktura zostanie wystawiona w 2013 r., czy w 2014 r.
"Stare" zasady ustalania obowiązku podatkowego od usług najmu należy stosować także do usług, które zostaną zakończone w 2014 r., ale zostały udokumentowane fakturą wystawioną w 2013 r. (patrz - art. 7 ust. 3 ww. ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r.).
Z kolei jeżeli najem dotyczy 2014 r. i w tym roku też zostanie wystawiona faktura, obowiązek podatkowy powstanie z chwilą wystawienia faktury, jeżeli będzie ona wystawiona nie później, niż z upływem terminu płatności. Jeżeli w tym terminie faktura nie będzie wystawiona, obowiązek podatkowy powstanie z upływem terminu płatności.
W praktyce jednak często wynajmujący obciążają najemców za czynsz z jednego miesiąca, doliczając zużycie mediów z poprzedniego miesiąca. Wynika to z faktu, że wcześniej nie mają oni jeszcze faktur pierwotnych (od dostawców mediów) i nie znają kwoty, jaką powinni obciążyć najemców.
| Przykład
Załóżmy, że podatnik wystawił 10 stycznia 2014 r. fakturę za najem za styczeń br., doliczając koszty mediów za grudzień 2013 r. Zakładamy dalej, że zgodnie z umową, termin płatności upłynie 5 lutego br. i w tym dniu najemca zapłaci. Ponieważ zgodnie z umową media wliczane są do podstawy opodatkowania najmu i rozliczane tak jak usługa główna (najem), to obowiązek podatkowy powstanie (od całej wartości usługi wykazanej w fakturze) w dniu wystawienia faktury (tu: 10 stycznia 2014 r.). Nie ma znaczenia, że media dotyczą 2013 r. |
Zaznaczamy, że gdyby podatnik odrębnie rozliczał media (choć w takim przypadku musiałby liczyć się z ewentualnym sporem z fiskusem), obowiązek podatkowy od najmu i od mediów musiałby ustalać odrębnie. Zgodnie z danymi z przykładu, obowiązek podatkowy powstałby w takim przypadku:
1) od najmu: w styczniu br. (w dacie wystawienia faktury, zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4 lit. b) ustawy o VAT),
2) od refakturowanych mediów: 5 lutego br. (z upływem terminu płatności, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z 7 grudnia 2012 r. i art. 19 ust. 13 pkt 1 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym do końca 2013 r.).
Ponieważ w ww. przypadku terminy powstania obowiązku podatkowego są różne, wystawienie jednej faktury za najem i media nie jest zasadne.
| ||||||||||||
|
||||||||||||
