Kurs waluty obcej stosowany do przeliczenia korekty przychodu - interpretacja organu podatkowego

(interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 31 października 2016 r., nr 2461-IBPB-1-3.4510.762.2016.1.JKT)

Stan faktyczny

W rozpatrywanej przez organ podatkowy sprawie spółka wystawiała na swoich kontrahentów faktury w walutach obcych. W późniejszym czasie musiała jednak je korygować. W związku z tym spółka zapytała organ podatkowy: Czy w przypadku, gdy zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2016 r. stanem prawnym, dokona stosownych korekt przychodów na bieżąco, na podstawie wystawionych faktur korygujących (not księgowych), to dla celów CIT powinna te faktury (noty) przeliczyć na złotówki po odpowiednim kursie z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wystawienia faktury korygującej/noty?

Spółka przywołała treść następujących przepisów:

• art. 12 ust. 3j ustawy o PDOP (obowiązujący od 1 stycznia 2016 r.), z którego wynika, że jeżeli korekta przychodu nie jest spowodowana błędem rachunkowym lub inną oczywistą omyłką, korekty dokonuje się poprzez zmniejszenie lub zwiększenie przychodów osiągniętych w okresie rozliczeniowym, w którym została wystawiona faktura korygująca lub, w przypadku braku faktury, inny dokument potwierdzający przyczyny korekty,
   
• art. 12 ust. 2 ww. ustawy, z którego wynika, że przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu.

Zdaniem spółki, kwoty wyrażone w walucie obcej na fakturach korygujących (notach) powinny zostać przeliczone dla potrzeb korekty przychodu według kursu średniego ogłaszanego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wystawienia faktury korygującej/noty księgowej.

Stanowisko organu podatkowego

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach uznał, że spółka nie ma racji. Organ podatkowy wskazał, że przepisy ustawy o PDOP nie zawierają szczególnych rozwiązań dotyczących zasad przeliczania przychodów wyrażonych w walutach obcych na złote w związku z ich korektą. Ustawa nowelizująca, która z dniem 1 stycznia 2016 r. wprowadziła do ustawy o PDOP przepisy regulujące moment korygowania przychodów (i kosztów) podatkowych, nie wprowadziła zmian w brzmieniu przepisów regulujących zasady przeliczania na złote przychodu w walucie obcej. Nie zmieniła ona też przepisów określających datę powstania przychodu. Zatem to data powstania przychodu decyduje o kursie waluty obcej przyjętym do jego wyceny. Późniejsza korekta nie zmienia tej zasady.

Dyrektor Izby Skarbowej podkreślił, że faktura korygująca (nota księgowa) nie dokumentuje odrębnego, niezależnego zdarzenia gospodarczego, lecz odnosi się ściśle do stanu zaistniałego w przeszłości. Punktem odniesienia do faktury korygującej/noty księgowej jest zatem faktura pierwotna. W związku z tym, do przeliczenia na złote faktury korygującej (noty księgowej) w walucie obcej należy przyjąć kurs waluty z dnia poprzedzającego dzień wystawienia faktury pierwotnej. Faktura korygująca (nota księgowa) powinna bowiem, oprócz elementów korygowanych, odzwierciedlać stan, w którym była wystawiona faktura pierwotna.

Według organu podatkowego:

"(...) To, że podatnik może dokonać korekty przychodu na bieżąco nie oznacza, że powinien przyjąć do przeliczenia korygowanego przychodu kurs bieżący, tj. z dnia roboczego poprzedzającego wystawienie faktury korygującej lub noty korygującej. Faktury korygujące/noty księgowe wystawione przez Spółkę służą rzetelnemu obliczeniu (doprecyzowaniu) prawidłowej wysokości już osiągniętego przychodu należnego. Wystawienie takiej faktury/noty nie prowadzi do powstania przychodu podatkowego, ale skorygowania przychodu już uzyskanego.

Podsumowując, do przeliczenia na złote korekty przychodu w związku z wystawieniem faktury korygującej lub noty korygującej należy zastosować kurs, jaki został przyjęty do przeliczenia faktur pierwotnych. (...)"