Regulacje dotyczące jednorazowej amortyzacji zawarte są w art. 22k ust. 7-13 updof i art. 16k ust. 7-13 updop. Tą preferencyjną metodą amortyzacji można objąć środki trwałe zaliczone do grupy 3-8 KŚT, z wyłączeniem samochodów osobowych. Oznacza to, że jednorazowo zamortyzować można następujące środki trwałe:
Prawo do jednorazowej amortyzacji środków trwałych zaliczonych do wymienionych grup KŚT przysługuje w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Uprawnionymi do tej metody amortyzacji są:
Podatnicy rozpoczynający działalność nieuprawnieni do jednorazowej amortyzacji
Podatnik PIT | Podatnik CIT | ||||||||||||
podatnik, który:
|
podatnik, którzy został utworzony:
|
Zwróć uwagę!
W 2015 r. maksymalna wysokość jednorazowego odpisu amortyzacyjnego wynosi 209.000 zł. Do tej kwoty nie wlicza się odpisów amortyzacyjnych od składników majątku, których wartość nie przekracza 3.500 zł. |
W przypadku spółki niebędącej osobą prawną kwota limitu odpisów amortyzacyjnych, odnosi się do łącznej wartości odpisów przypadających na wspólników tej spółki (art. 22k ust. 13 updof i art. 16k ust. 13 updop, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2015 r.).
Od 1 stycznia 2015 r. obowiązują nowe przepisy regulujące zasady ustalania wartości początkowej. Nowe regulacje dotyczą:
Stosownie do art. 22g ust. 1 pkt 6 updof i art. 16g ust. 1 pkt 6 updop, jeżeli dłużnik uregulował swoje zobowiązanie poprzez świadczenie w miejsce wykonania, a wierzyciel przedmiot tego świadczenia zaliczył do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych, to jego wartość początkową powinien ustalić w wysokości wartości wierzytelności (należności) uregulowanej przez dłużnika w wyniku wykonania świadczenia niepieniężnego. W takim przypadku przepis art. 22g ust. 3 updof i art. 16g ust. 3 updop stosuje się odpowiednio.
Zgodnie zaś z art. 22g ust. 3 updof oraz art. 16g ust. 3 updop, za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy:
W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.
Przykład
Przedsiębiorca (osoba fizyczna) udzielił spółce z o.o. pożyczki w kwocie 100.000 zł. Przedsiębiorcy przysługiwała wierzytelność wobec spółki o wypłatę sumy pieniężnej w wysokości wartości nominalnej pożyczki wraz z odsetkami. Spółka uregulowała swoje zobowiązanie, przekazując przedsiębiorcy samochód ciężarowy. Zobowiązanie na dzień dokonania datio in solutum wynosiło 105.000 zł. Samochód był zarejestrowany i przedsiębiorca w dniu otrzymania tego pojazdu wprowadził go do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych i oddał do używania. Wartość początkową ustalił w wysokości wartości wierzytelności (należności) uregulowanej przez dłużnika w wyniku wykonania świadczenia niepieniężnego, tj. w wysokości 105.000 zł. |
Zasady ustalania wartości składników majątkowych stanowiących "wyposażenie" zagranicznego zakładu prowadzonego przez zagranicznego przedsiębiorcę na terytorium Polski reguluje art. 22g ust. 1 pkt 7 updof. W myśl tego przepisu, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych uważa się, w przypadku prowadzenia przez osobę fizyczną niemającą w Polsce miejsca zamieszkania działalności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczny zakład, wartość, o której mowa w art. 22 ust. 1n updof, nie wyższą jednak od wartości rynkowej składnika majątku.
Na gruncie ustawy o CIT kwestię ustalania wartości początkowej przez podatnika niemającego rezydencji podatkowej w Polsce reguluje art. 16g ust. 1 pkt 7 updop. W świetle tego przepisu, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych uważa się w przypadku:
wartość, o której mowa w art. 15 ust. 1y updop, nie wyższą jednak od wartości rynkowej składnika majątku.
Z kolei z jednakowo brzmiących art. 22 ust. 1n updof i art. 15 ust. 1y updop wynika, że wartości poszczególnych składników majątku wchodzących w skład zagranicznego zakładu ustala się w wysokości przyjętej dla celów podatkowych i wynikającej z ksiąg podatkowych tego podatnika, niezaliczonej do kosztów w jakiejkolwiek formie.
|