Pracownikom wydawane są bony towarowe. Ich zakup finansowany jest z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych. Wartość bonów przyznawanych poszczególnym pracownikom uzależniona jest od ich sytuacji materialnej. Jaką wartość bonów (z podatkiem dochodowym, czy bez podatku) ująć na liście płac i jak naliczyć podatek dochodowy?
Wartość bonów towarowych otrzymanych przez pracowników jest przychodem ze stosunku pracy. Przychód ten należy ustalić w wysokości wartości nominalnej bonów. Sposób obliczenia zaliczki na podatek w miesiącu, gdy oprócz wynagrodzenia pracownik uzyskał świadczenie niepieniężne, prezentujemy na przykładzie.
Na podstawie art. 12 ust. 1 updof, za przychody ze stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń. W szczególności są to wynagrodzenia, różnego rodzaju dodatki, nagrody, świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
Świadczenie w postaci bonów towarowych przekazanych pracownikom zaliczane jest więc do przychodów ze stosunku pracy. Jeżeli bon opiewa np. na kwotę 200 zł (tj. za taką kwotę pracownik może wymienić go na towary), to w takiej wartości powinien być ujęty na liście płac i doliczony do innych przychodów ze stosunku pracy.
| Zwróć uwagę!
Bez względu na źródło finansowania zakupu bonów towarowych (środki obrotowe, ZFŚS), ich wartość podlega opodatkowaniu. Do tego rodzaju przychodów nie ma bowiem zastosowania zwolnienie od podatku uregulowane w art. 21 ust. 1 pkt 67 updof. |
Zakład pracy jako płatnik, obowiązany jest obliczać i pobierać zaliczki na podatek dochodowy od dochodów pracowników uzyskanych w danym miesiącu. Jeżeli w danym miesiącu oprócz wynagrodzenia pracownik otrzymał także inne świadczenia, np. bony towarowe, to zaliczkę na podatek płatnik powinien ustalić od sumy uzyskanych dochodów. Za dochód ze stosunku pracy uważa się uzyskane w ciągu miesiąca przychody w rozumieniu art. 12 updof oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez płatnika, po odliczeniu kosztów uzyskania przychodów oraz po odliczeniu potrąconych przez płatnika w danym miesiącu składek na ubezpieczenie społeczne, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b lub pkt 2a updof. Tak wynika z art. 32 ust. 2 updof. Przy czym otrzymane przez pracowników świadczenia sfinansowane ze środków przeznaczonych na cele socjalne w ramach ZFŚS (w tym przypadku bony towarowe) nie stanowią podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne. Wynika to z § 2 ust. 1 pkt 19 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz. U. nr 161, poz. 1106 ze zm.). Sfinansowane w ten sposób świadczenia nie stanowią także podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne. Do ustalenia podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne pracowników stosuje się bowiem przepisy określające podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe tych osób (art. 81 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych - Dz. U. z 2008 r. nr 164, poz. 1027 ze zm.).
| Przykład
Pracownik w kwietniu 2014 r., oprócz wynagrodzenia za pracę, otrzymał od pracodawcy bon towarowy o nominalnej wartości 200 zł. Zakup bonu pracodawca sfinansował z ZFŚS. Pracownikowi przysługuje wynagrodzenie w wysokości 3.000 zł, podstawowe koszty uzyskania przychodów oraz kwota zmniejszająca podatek. Ustalenie obciążeń podatkowo-składkowych
|
| ||||||||||||
|
||||||||||||
