Jakie roboty można zaliczyć do kosztów remontów, a jakie do konserwacji? Do czego zaliczyć: malowanie pomieszczeń (urządzeń), wymianę zniszczonej cegły na schodach budynku, uzupełnienie ubytków tynków, wymianę płytek w łazienkach czy wykładziny podłogowej linoleum, np. na panele? Czy wydatki takie stanowią koszty uzyskania przychodów?
| Istotą remontu jest przywrócenie pierwotnego stanu użyteczności, natomiast konserwację stanowią działania mające na celu utrzymanie rzeczy w stanie sprawności technicznej i niedopuszczenie do ich awarii. Koszty zarówno remontów i konserwacji środków trwałych, jak i innych składników firmowego majątku, mogą być zaliczane bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów. |
Ustawy o podatku dochodowym nie definiują pojęcia remontu czy konserwacji środka trwałego. Podatnicy, w celu właściwej kwalifikacji, mogą posiłkować się definicją określoną w art. 3 pkt 8 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2010 r. nr 243, poz. 1623 ze zm.). Zgodnie z tym przepisem, remontem jest wykonanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym. Istotą remontu są więc działania, których celem nie jest zwiększenie wartości technicznej czy użytkowej środka trwałego, lecz przywrócenie (odtworzenie) jego dotychczasowego stanu.
Natomiast w myśl definicji słownikowej, konserwacja to czynności mające na celu utrzymanie czegoś w dobrym stanie (por. Słownik Języka Polskiego Wydawnictwa Naukowego PWN, wydanie z 2008 r.).
W praktyce duże wątpliwości budzi ponadto kwestia odróżnienia prac remontowych od nakładów uznanych za ulepszenie. W myśl przepisów podatkowych, środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3.500 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji (por. 16g ust. 13 ustawy o PDOP).
W przypadkach wątpliwych co do prawidłowej kwalifikacji poniesionego kosztu (ulepszenie czy remont) konieczna jest ocena charakteru prac dokonana przez służby techniczne jednostki lub powołanie biegłego ds. budowlanych, który w oparciu o stosowną dokumentację, oględziny, wypowie się co do charakteru poniesionych wydatków.
Niewątpliwie opisane w pytaniu wydatki na malowanie pomieszczeń (urządzeń), wymianę zniszczonej cegły na schodach budynku, uzupełnienie ubytków tynków, wymianę płytek w łazienkach, posiadają cechy remontu. W naszej ocenie, za remont należy uznać również wymianę wykładziny podłogowej linoleum np. na panele. Na skutek przeprowadzonych prac nie dochodzi bowiem do zwiększenia wartości użytkowej budynku, lecz przywrócenia jego pierwotnego stanu. Wymienione bądź naprawione elementy budynku (schody, tynki, ściany czy podłogi) pełnią nadal tę samą funkcję, jaką pełniły (pierwotnie), zanim uległy zużyciu. Bez znaczenia pozostaje również fakt, że wymienione pokrycie podłogi wykonane zostało z innego materiału (tu: linoleum zastąpiono panelem). Na potwierdzenie takiego podejścia można przywołać interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 30 sierpnia 2013 r., nr IPTPB1/415-398/13-2/KSU, gdzie stwierdzono, że wydatki na wykonanie nawierzchni z kostki brukowej w miejsce zużytej nawierzchni betonowej (w części utwardzonej samym kamieniem) należy uznać za wydatki mające na celu przywrócenie pierwotnej zdolności użytkowej placu, czyli kwalifikować je do kosztów remontu.
Wydatki na remont budynku, podobnie jak wydatki na jego bieżącą konserwację, mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w miesiącu ich poniesienia.
| ||||||||||||
|
||||||||||||
