Ze względu na trudności finansowe pracodawca przeprowadza w firmie zwolnienia grupowe. Kilku pracowników otrzymało wypowiedzenia definitywne, a kilku wypowiedzenia zmieniające wysokość wynagrodzenia za pracę. Jeden z pracowników nie wyraził zgody na zmniejszenie wynagrodzenia i umowa się rozwiązała. Czy należy wypłacić mu odprawę pieniężną?
W przypadku, gdy powodem wypowiedzenia zmieniającego były przyczyny leżące tylko po stronie pracodawcy, pracownikowi przysługuje odprawa pieniężna.
Pracodawca może zmienić warunki zatrudnienia podwładnych w trybie porozumienia stron, a w razie braku ich zgody - na mocy wypowiedzenia zmieniającego (art. 42 § 1 K.p.). Przy czym w podany sposób możliwe jest dokonanie zmiany niektórych warunków umownych, np. wynagrodzenia albo rodzaju pracy lub wszystkich warunków pracy i płacy jednocześnie. Jeżeli pracownik nie przyjmie zaproponowanych w wypowiedzeniu zmieniającym warunków pracy lub płacy, wypowiedzenie to staje się wypowiedzeniem definitywnym. Przy czym nie zmienia się tryb rozwiązania stosunku pracy, tj. dochodzi do niego w wyniku wypowiedzenia dokonanego przez pracodawcę (por. wyrok SN z 22 maja 1975 r., sygn. akt I PRN 9/75).
Odprawy pieniężne na mocy ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (Dz. U. nr 90, poz. 844 ze zm.), dalej ustawy o zwolnieniach grupowych, wypłacają pracodawcy objęci tą ustawą, czyli zatrudniający co najmniej 20 pracowników. Przysługuje ona zwalnianym w trybie zwolnień grupowych, a także indywidualnie na podstawie przepisów tej ustawy. W przypadku zwolnienia indywidualnego, odprawa pieniężna na mocy wskazanej ustawy przysługuje, jeżeli do zwolnienia dochodzi z przyczyn niedotyczących pracownika i przyczyny te stanowią wyłączny powód uzasadniający wypowiedzenie lub rozwiązanie stosunku pracy na mocy porozumienia stron. Odprawa przysługuje również w sytuacji, w której pracodawca wypowiedział pracownikowi warunki płacowe, a on ich nie przyjął, co w konsekwencji doprowadziło do definitywnego rozwiązania umowy o pracę. Wymagane jest jednak, by przyczyny wypowiedzenia zmieniającego leżały wyłącznie po stronie pracodawcy, a nowe warunki zatrudnienia zaproponowane w wypowiedzeniu zmieniającym były na tyle mniej korzystne dla pracownika, że odmowa ich przyjęcia była zasadna.
Odprawa pieniężna z ustawy o zwolnieniach grupowych zależy od zakładowego stażu pracy i wynosi:
Do zakładowego stażu pracy wlicza się pracownikowi okres zatrudnienia u poprzedniego pracodawcy, jeżeli zmiana pracodawcy nastąpiła na zasadach określonych w art. 231 K.p., a także w innych przypadkach, gdy z mocy odrębnych przepisów nowy pracodawca jest następcą prawnym w stosunkach pracy nawiązanych przez pracodawcę poprzednio zatrudniającego tego pracownika (art. 36 § 11 K.p.).
WAŻNE: Odprawę pieniężną ustala się według zasad obowiązujących przy obliczaniu ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy.
Przykład
Pracodawca zatrudniający ponad 20 pracowników, ze względów finansowych, wypowiedział pracownikowi zatrudnionemu na czas nieokreślony warunki płacowe. Były to jedyne przyczyny dokonania wypowiedzenia zmieniającego. Pracownik nie przyjął zaproponowanych warunków ze względu na radykalne obniżenie wynagrodzenia, w związku z czym nastąpiło rozwiązanie stosunku pracy. Pracownik posiada staż pracy u danego pracodawcy wynoszący ponad 8 lat. Pracownik nabył prawo do odprawy pieniężnej w wysokości trzymiesięcznego wynagrodzenia, obliczanej jak ekwiwalent pieniężny za urlop. Przy wyliczeniach pomija się stosowanie współczynnika urlopowego, gdyż odprawa pieniężna stanowi wielokrotność miesięcznego wynagrodzenia. |
|